Mark Pritchard to kluczowa postać brytyjskiej muzyki elektronicznej lat 90., znany z projektów Reload, Link oraz jako połowa duetu Global Communication (wspólnie z Tomem Middletonem). W 2011 roku przygotował dwa remiksy utworu „Bloom” Radiohead, a w trakcie swojej eklektycznej kariery remiksował m.in. Aphex Twina, Depeche Mode, PJ Harvey i Slowdive.
Tall Tales, pierwsze wydawnictwo Yorke’a dla Warp Records, to album wielowarstwowy, pełen różnorodnych brzmień i narracji. Muzyka i oprawa wizualna projektu przywołują dawne czasy, a zarazem sięgają w nieznaną przyszłość, oddając uczucie zagubienia we współczesnym, rozpadającym się świecie. Na przestrzeni 12 utworów Pritchard wykorzystuje unikalne, stare analogowe syntezatory, nadając muzyce eksperymentalny i nieprzewidywalny charakter. Jak sam mówi, te archaiczne maszyny stały się dla niego czymś więcej niż tylko narzędziami — traktuje je jak osobne byty, które prowadzą go w stronę dźwięków, których sam nie byłby w stanie przewidzieć.
W odpowiedzi na tę warstwę dźwiękową, Thom Yorke balansuje między różnymi stylami, zniekształca swój głos za pomocą efektów przywołujących erę OK Computer i wnika głęboko w psychikę postaci obecnych w utworach — dobrych, złych i dziwnych. Jego hipnotyzujący, pełen emocji wokal nadaje muzyce osobisty i niepokojący charakter. Efektem tej współpracy jest dzieło eklektyczne, ale spójne — jak powieść lub film pochodzący z nieokreślonej epoki, zawieszony między tym, co było, a tym, co dopiero nadchodzi.
Za oprawę graficzną odpowiada Jonathan Zawada, którego Pritchard i Yorke traktują jak trzeciego członka zespołu. To wszechstronny artysta wizualny, łączący techniki analogowe i cyfrowe, znany ze współpracy z takimi artystami jak Flume, The Avalanches, Röyksopp czy Dua Lipa. Zawada zaprojektował okładkę Tall Tales, a jego teledyski do „Back In The Game”, „This Conversation Is Missing Your Voice” , „Gangsters” i „The Spirit” są częścią pełnometrażowego filmu, tworzonego równolegle z muzyką. Jego hiperrealistyczne światy zacierają granice między tym, co organiczne, a tym, co cyfrowe, zestawiając naturalne pejzaże z brutalną estetyką dystopii. W ramach premiery albumu odbyły się specjalne, jednorazowe pokazy filmu w wybranych kinach na całym świecie.
Dzięki tekstom Yorke’a, ponadczasowym kompozycjom Pritcharda oraz wizualizacjom Zawady, Tall Tales skłania do refleksji nad tym, dokąd zaprowadziła nas nieustanna pogoń za „postępem”. To nie tylko krytyka współczesnego świata, ale także próba prześledzenia drogi, która doprowadziła nas do obecnego momentu. Artyści podążają śladami przeszłości, by odnaleźć wskazówki dotyczące przyszłości. Jedna z nich to uświadomienie sobie, że nie jesteśmy odizolowanymi jednostkami, lecz jesteśmy ze sobą powiązani wspólnym losem. Opowiadana tu historia to wizja bardziej ludzkiego sposobu rozwoju — pytanie brzmi, czy ta opowieść może kiedyś stać się rzeczywistością.