Problem z muzyką ekstremalną i ekstremalnym wizerunkiem zawsze jest ten sam. Dopóki jest się młodym i gniewnym, wygląda to autentycznie, drapieżnie i ma mocną siłę oddziaływania. Gdy jednak przychodzi dorosłość to ten cały wysiłek włożony w bycie kontrowersyjnym i przeciw wszystkiemu na pokaz po prostu zaczyna wyglądać smutno. Nie chodzi tu o to, że nie można się buntować, że nie można się wkurzać i kwestionować czegoś co nam przeszkadza. Po prostu sprawia to wrażenie kurczowego trzymania się czegoś, co akurat w naszym przypadku dawno przeminęło.
Ihsahn jest ciekawym przykładem artysty metalowego, który dojrzewa wraz ze swoimi fanami i gdy dziś jest uznanym artystą, a prywatnie nauczycielem muzyki, nie musi nikogo na siłę straszyć rzucaniem mięsem (nie, nie werbalnym, mamy na myśli wysokobiałkowe produkty odzwierzęce), oblewaniem się krwią czy podpalaniem sceny. Muzycznie jednak trzyma się swego, choć na szczęście nie stoi w miejscu.
W zespole Emperor stworzył fundamenty symfonicznego black metalu i wciąż kocha pracować z orkiestracjami. Wydany właśnie drugi singiel „Twice Born” został udostępniony w dwóch wersjach: metalowej oraz w pełni symfonicznej. Porównywanie obu jest szalenie ciekawe, gdzie zostały położone akcenty, jak zmienia się dynamika, jak różnie opowiada się tą samą historię odmiennym instrumentarium.
„Twice Born” kontynuuje pomysł zaprezentowany na pierwszym singlu, „Pilgrimage To Oblivion”. Teledysk do niego wraz z obiema wizualizacjami najnowszego utworu ma być częścią historii opowiadanej na albumie zatytułowanym imieniem wykonawcy. Premiera zapowiedziana jest na 16 lutego nadchodzącego roku. Owszem, będzie to mieszanka metalu z symfonicznym rozmachem, jednak słychać tu także poszukiwania w obszarze progresywnego metalu.
- To co robię w sercu będzie zawsze black metalem, ekstremalnie przesterowane gitary i krzyki – opowiada Ihsahn dziennikarzom Brave Words – jednak od najwcześniejszych nagrań Emperor usłyszycie partie klawiszy inspirowane klasycznymi ścieżkami dźwiękowymi autorów takich jak Jerry Goldsmith, John Williams, Bernard Herrmann, John Carpenter i inni. Podchodzę zatem do nowego materiału z pełną metalową ekspresją, ale aranżuję także orkiestracje by brzmiały dobrze niezależnie. W pewien sposób to próba wpisania ścieżki dźwiękowej w strukturę całej produkcji, co pozwala mi na inne, czasem kontrastujące, wariacje w ramach tej samej muzyki.
Przejdźmy zatem od teorii do praktyki, posłuchajcie obu obliczy „Twice Born”.
