Pochodząca z Kuby kobieta mieszka obecnie w Baton Rouge, w Luizjanie i ma 95 lat. Muzyczna pasja towarzyszyła jej całe życie i w rodzinnym gronie często śpiewała dla swoich dzieci i wnuków. Jej dorosły wnuk Carlos Jose Alvarez postanowił wykorzystać swoje możliwości by nagrać i zachować twórczość muzykalnej babci.
Można tylko pogratulować intuicji. Zachęcona do spisania swoich piosenek kobieta przekazała mu ich łącznie aż 40, prawdziwy śpiewnik. Ostatecznym „zapalnikiem” dla pomysłu był jednak przyjaciel Carlosa Jose, który zapytał go wprost: „czy zamierzasz czekać aż Twoja babcia umrze, zanim zrobisz cokolwiek w sprawie jej talentu?” Przyznajemy, mocne słowa, ale potrzebne i odniosły skutek. Młody Alvarez wyruszył z babcią do Los Angeles i załatwił jej sesję nagraniową z prawdziwym producentem muzycznym.
Nagrania Angeli okazały się tak dobre, że doceniło je jury Latin Grammy, muzycznej nagrody dla latynoamerykańskich artystów. Poruszyła ich nie tylko melodia, ale i osobiste tragedie dziejące się na tle całej historycznej epoki. Rodzina Alvarez uciekła z Kuby przed represjami reżimu komunistycznego. Najpierw wysłała na emigrację swoje dzieci, potem udało jej się przedostać samemu. Po drodze życie zmusiło ją do pozostawienia męża gdzieś na Karaibach. W późniejszych latach straciła jeszcze córkę, którą zabrała choroba nowotworowa. Te doświadczenia także znalazły swoje odbicie w jej utworach.
Artystka otrzymała właśnie nagrodę Latin Grammy w kategorii Najlepszy Nowy Artysta. Czekała na zauważenie przez świat 81 lat. Historia Angeli Alvarez została także uwieczniona w formie filmu dokumentalnego „Miss Angela”, który powstał w 2021 roku. Nie ma zwyczajnych ludzi. Są jedynie nieodkryci.
