Według opublikowanych w European Journal of Human Genetics danych problem ten może dotyczyć około 4% populacji człowieka na całym świecie. Ta dysfunkcja słuchu często bywa dziedziczna i wiąże się ją z uszkodzeniem zwojów skroniowych poprzecznych po stronie lewej. Nie oznacza to głuchoty, ponieważ dana osoba słyszy dźwięki jednak nie rozpoznaje ich wysokości, a prze tworzącej się melodii.
Co ciekawe, neurolożka Isabelle Peretz w wypowiedzi dla Live Science wspomina, że dzieci już w wieku 8 lat zdarzają symptomy amuzji. Niektóre z osób mających taką przypadłość mogą usłyszeć dźwięki i je rozpoznać dopiero od konkretnej częstotliwości. Mówiący niżej i ciszej mogą zostać nieusłyszani. Niektóre osoby z amuzją mogą mieć kłopoty zrozumieniem poleceń i rad zawartych w piosenkach i innych muzycznych tworach. Peretz przekonuje, że nie brakuje osób, które zmagają się z tym problemem w samotności, nie mogąc liczyć na pomoc bliskich lub przyjaciół.
Na koniec mamy jednak dobrą wiadomość. Amuzja na szczęście nie ogranicz możliwości gry na instrumentach i w zespołach. Warto bowiem pamiętać, że oprócz melodii jest jeszcze rytm i niezmiennie najważniejsza rola perkusji. Bez niej większość muzyków na scenie sypie się jak śnieg z nieba w zimie. Zatem tym, którzy mogą zmagać się z amuzją od razu mówimy: muzyka jest także dla Was, może zostać perkusistami, a „garowi” zawsze są rozchwytywani.
Polecany artykuł:
