Led Zeppelin i historia powstania "Led Zeppelin III". Domek na odludziu i zdziwienie fanów
Studio, koncerty, studio, koncerty... i tak w kółko. Właśnie tak wyglądały początki zespołu Led Zeppelin. Muzycy zdecydowanie nie mieli czasu na odpoczynek. Wiosną 1970, po wydaniu dwóch studyjnych albumów, w końcu przyszła pora na trochę wolnego...
Wokalista Robert Plant wpadł na pomysł, aby wyjechać do Walii i zamieszkać w XVIII-wiecznym domku Bron-Yr-Aur, w którym często spędzał wakacje będąc dzieckiem. Z taką propozycją zwrócił się do gitarzysta Jimmy’ego Page’a, który na tę ofertę przystał. Wspomniana chatka znajdowała się na całkowitym odludziu. Można rzecz, że warunki panowały tam iście spartańskie, bo nie było mowy o elektryczności. – Wyjazd z Robertem do Bron-Yr-Ur nie należał do kategorii: “Pojedziemy do Walii tworzyć”. Planowaliśmy całkowite lenistwo i cieszenie się wiejskim pejzażem – wspominał Page w książce Światło i cień. Jimmy Page w rozmowach autorstwa Brada Tolinskiego. Jak to mówią jednak, ciągnie wilka do lasu...
Brak prądu spowodował, że nowe pomysły nabierały kształtów w formie akustycznej, co później okazało się czymś kluczowym dla trzeciego albumu Led Zeppelin. W efekcie część materiału, która znalazła się ostatecznie na Led Zeppelin III, wyewoluowała z walijskich sesji. – Pobyt na wsi nadał ton przyszłości i ustanowił standardy podróżowania w poszukiwaniu inspiracji – dodał gitarzysta.
Choć ten wyjazd był bardzo ważny, to muzycy Led Zeppelin już wcześniej zaczęli gromadzić pomysły z myślą o nowym wydawnictwie. Pod koniec 1969 grupa zaszyła się w londyńskim studiu Olympic. Wówczas udało się zarejestrować utwór Jennings Farm Blues, który miał pierwotnie wyjść wyłącznie na singlu. Z tego pomysłu zrezygnowano. A sam numer wylądował na trzeciej płycie, tyle że pod zmienionym tytułem Bron-Y-Aur Stomp (zapis nazwy domku początkowo był błędny, później to poprawiono).
Najważniejsze prace z myślą o Led Zeppelin III odbyły się między majem a czerwcem 1970. Zespół pracował nie tylko w stolicy Wielkiej Brytanii, ale również korzystał z mobilnego studia należącego do The Rolling Stones, które stało przed Headley Grange, trzypiętrowym budynkiem zbudowanym pod koniec osiemnastego wieku (pierwotnie służył on jako przytułek dla osób biednych i chorych).
– Headley Grange było nieco zaniedbane, ogrzewanie nie działało. Ale miało jedną zasadniczą zaletę. Inne zespoły ćwiczyły tam i nie zgłaszały żadnych skarg – powiedział Page (cytat za magazynem Record Collector). W połowie lipca muzycy skorzystali także z nowo wybudowanego Island Studios przy Basing Street w Londynie. Pod koniec wakacji odbyły się natomiast miksy w Nowm Jorku oraz Memphis.
Album Led Zeppelin III ukazał się 5 października 1970 i wywołał spore poruszenie. Zaskakujący był podział płyty na dwie części: rockową i folkową. – Led Zeppelin się rozwijał, nie ma co do tego wątpliwości. Gdy wielu nam współczesnych zawężało zainteresowania, my przeciwnie: poszerzaliśmy. Dojrzewałem jako kompozytor i muzyk, znajdowałem inspirację w rozmaitych gatunkach muzyki, a z cudownym zespołem mogłem śmiało poszaleć. Wysoki poziom umiejętności muzycznych i kreatywność całej czwórki sprzyjały podejmowaniu się wszystkiego – wyjaśniał gitarzysta.
Media, przyzwyczajone do bardziej rockowego oblicza, były zdezorientowane tak dużą ilością akustycznego materiału. Niektórzy recenzenci zarzucali nawet zespołowi kopiowanie folkowych brzmień innych grup. Mimo tego wszystkiego, album odniósł natychmiastowy sukces komercyjny, zdobywając szczyty list przebojów zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w USA. Później sprzedaż osłabła, ale i tak Led Zeppelin III rozszedł się do tej pory w ok. 14 milionach egzemplarzy na całym świecie. Reakcje krytyków i fanów były początkowo mieszane, ale z czasem album z 1970 zaczął był uznawany za jeden z kluczowych w dyskografii Led Zeppelin. I to się już nie zmieniło...
Jakie ciekawostki skrywa trzeci studyjny album Led Zeppelin? Tego dowiecie się z galerii umieszczonej na samej górze niniejszego artykułu.
