Biblioteka Kongresu to tak naprawdę Biblioteka Narodowa Stanów Zjednoczmych. Została ona założona w 1800 roku i jest najstarszą federalną instytucją kulturalną w w tym kraju, a jej zasoby mieszczą się w aż trzech budynkach na terenie Kapitolu w Waszyngtonie. Biblioteka ta cieszy się mianem jednej z największych na świecie, a jej przedstawiciele od lat zajmują się zachowywaniem różnorakich dzieł kultury tak, by uchronić je przed zniszczeniem, czy pozostaniem zapomnianym przez społeczeństwo. Instytucja co roku podaje także listę nagrań, które zamierza zachować na zawsze w swoich zasobach.
Wyróżnienie dla Led Zeppelin i Johna Lennona
W tym roku, dokładnie w środę 12 kwietnia, bibliotekarka Carla Hayden przedstawiła listę 25 nagrań, które zostaną umieszczone na liście Biblioteki Kongresu "jako skarby audio warte zachowania na zawsze ze względu na ich kulturowe, historyczne lub estetyczne znaczenie w nagranym dziedzictwie dźwiękowym narodu”. Tym razem wyróżnione zostały utwory i albumy takich artystów, artystek i zespołów, jak Led Zeppelin, The Police, John Lennon, Madonna, Crosby, Stills, Nash and Young czy... Mariah Carey i jej nieśmiertelny świąteczny przebój All I Want For Christmas Is You.
Polecany artykuł:
"Stairway to Heaven" i "Imagine" zachowane w zasobach Biblioteki Kongresu
Utwór Stairway to Heaven miał swoją premierę w 1971 roku i znalazł się na przełomowym albumie Led Zeppelin IV. W uzasadnieniu wyboru stwierdzono, że "Basista John Paul Jones wniósł melodię fletu prostego, nadając wczesnym taktom utworu średniowieczny charakter. Rytmiczne działania jego i perkusisty Johna Bonhama osiągnęły zwykły, ogromny i grzmiący poziom. Niewielu może naśladować Roberta Planta. Jego śpiew i teksty, z których większość została napisana podczas prób zespołu, spodobały się szerokiemu gronu fanów, jednocześnie otwierając się na oszałamiającą liczbę interpretacji. Wreszcie Page nagrał jedną z najbardziej gustownych solówek w muzyce rockowej".
Utwór Imagine ukazał się w tym samym roku, co kompozycja Led Zeppeliin. Został on wydany jako pierwszy i jedyny singiel z drugiego albumu solowego eks Beatlesa pod tym samym tytułem. Pieśń ta uchodzi za jedną z najważniejszych, głoszących przekaz pacyfistyczny, na świecie.
