W pierwszej połowie lat 80. dotychczas perkusista - Layne Staley wziął udział w przesłuchaniach do roli wokalisty w glam rockowym zespole Sleze. Szybko został jego członkiem, doszło jednak do innych zmian w składzie, aż w końcu zaproponowano zmianę nazwy grupy na Alice in Chains. Ta przypadła wszystkim do gustu, choć początkowo jej zapis wyglądał "Alice N'Chains", gdyż obawiano się oskarżeń o naśmiewanie się z tematu zniewolenia kobiet. Formacja działała i dość dobrze radziła sobie na glam rockowej scenie Seattle. W sierpniu 1987 roku miało jednak miejsce szczególne zdarzenie. Layne poznał, wtedy bezdomnego, gitarzystę Jerry'ego Cantrella, któremu zaproponował kawałek podłogi w swoim mieszkaniu. Mniej więcej w tym czasie doszło do rozpadu Alice N'Chains i zespołu Diamond Lie, w którym grał Cantrell. Jerry chciał jednak działać dalej i dostał od Layne'a numer do Melindy Starr dziewczyny perkusisty Seana Kinneya. Panowie spotkali się i szybko znaleźli wspólny język, uznali, że potrzebują basisty - wtedy na celowniku pojawił się, mający związek z nimi obojgiem, Mike Starr. Choć szybko i Staley został członkiem tego nowego projektu, wciąż działał w swoim funkowym zespole. Ten ostatecznie rozpadł się w 1987 roku - tak właaśnie powstała grupa, początkowo działająca jako Diamond Lie, Fuck, ostatecznie przyjmując, za zgodą Nicka Pollocka i Jamesa Bergstroma, nazwę Alice in Chains.
Jak dać światu dobry debiut?
Zespół szybko zwrócił na siebie uwagę lokalnych promotorów, a jeden z nich, Randy Hauser, zobowiązał się, że zapłaci za nagranie jego demo. Te postało i w 1988 roku zostało rozesłane jako The Treehouse Tapes do menedżerów i menedżerek lokalnych grup, w tym do Susan Silver, która zajmowała się Soungarden. To z jej inicjatywy, materiał trafił do A&R Columbia Records - kontrakt został podpisany w 1989 roku. Alice in Chains szybko stali się priorytetem - już w lipcu 1990 roku swoją premierę miała EP-ka We Die Young, która osiągnęła sukces, napędzany popularnością tytułowego singla. Tym bardziej więc przyspieszono wydanie pełnoprawnego debiutu.
"Facelift" - nagranie i wydanie
Producentem krążka został Dave Jerden, a całość prac miała miejsce w London Bridge Studio w Seattle oraz w Capitol Studios w Hollywood w okresie od grudnia 1989 do kwietnia 1990. Ostatecznie debiutancki album Alice in Chains został zatytułowany Facelift i ukazał się 21 sierpnia 1990 roku. Wydawnictwo, promowane singlami We Die Young i Man in the Box, osiągnęło krytyczny sukces, na ten komercyjny przyszło mu poczekać nieco dłużej. Zmieniło się to, gdy w styczniu 1991 roku stacja MTV zaczęła emitować teledysk do drugiego z singli.
Płyta ostatecznie stała się kluczowa dla ruchu grunge. Man in the Box uzyskał nominację do Grammy w kategorii Best Hard Rock Performance With Vocal, a teledysk do kawałka miał szansę na statuetkę MTV VMA w kategorii Best Heavy Metal/Hard Rock Video.
Ciekawostki o albumie "Facelift"
Jakie ciekawostki kryją się za debiutem Alice in Chains"? Sprawdź w galerii na samej górze artykułu!
