Dlaczego tak wiele piosenek brzmi tak samo? Odpowiedzią jest ta stara kompozycja

i

Autor: Pexels

Dlaczego tak wiele piosenek brzmi tak samo? Odpowiedzią jest ta stara kompozycja

2022-08-16 15:01

Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu? Raczej do jednego utworu sprzed wielu wieków.

Co może połączyć piosenki Oasis, Alphaville, The Beatles, Green Day, Aerosmith, Manowar i na przykład Starego Dobrego Małżeństwa, Ich Troje oraz Pet Shop Boys? Przyznacie, że to naprawdę szerokie stylistycznie zestawienie. Wszystkie te grupy mają na koncie przeboje, które były oparte o tę samą progresję akordów. Powstała w XVII wieku, a jej autorem był Johan Pachelbel.

Tomek Lipiński w Esce ROCK: rozmowa o wolności, inspiracji, rzeczywistości i fascynacji młodym pokoleniem

Kanon w D-dur, bo o nim mowa, był dość popularny w czasie swojego powstania, jednak w kolejnych dekadach powoli zanikał z muzycznej świadomości. Fundamentem konstrukcji jest 28 powtórzeń basowej linii, na której tle zmieniają się wyższe głosy, wciąż pozostając w odpowiedniej harmonii. Rytmiczność, powtarzalność i przewidywalność melodii przywodzi na myśl spuściznę kultury ludowej, którą artysta sprawnie wykorzystał do zbudowania przemyślanego utworu.

Kanon wrócił do popularności dopiero w drugiej połowie dwudziestego wieku. Potrzebne były cztery wieki oraz nadejście przemysłu muzyki popularnej by dać drugie życie temu utworowi. Jego powtarzalność i rytmiczność idealnie pasuje do muzyki rockowej i popowej, opartej na powtarzaniu podobnych fraz i rytmów.

Oczywiście wspomniani wcześniej wykonawcy nie splagiatowali go, ale użyli tego samego fundamentu co Pachelbel i zrobili to jak najbardziej świadomie. Kanon z pewnością powróci do nas jeszcze nie raz w nowych odsłonach. Jednak większość odbiorców nie będzie się nawet zastanawiać skąd zna tę melodię. Zresztą, czy to ważne? Dla muzykologów i rozliczających tantiemy na pewno, ale dla codziennych słuchaczy i słuchaczek raczej nie.

Obejrzyjcie to interesujące wytłumaczenie fenomenu kompozycji Pachelbela.