Artysta, który sam jest tworzywem. Najgorsze okładki świata #34

Jest okropna? Jest przerażająca? Jest magiczna? A może dziwaczna? Pewnie wszystko naraz i znacznie więcej, jednak przede wszystkim nie pozostawia obojętnym. Niezależnie od tego czy nam się podoba, czy nie, powinna znaleźć się w tym cyklu, bo i muzyczna historia za nią stojąca jest dość ciekawe.

Płyta „Radical Romantics” ukazała się w 2023 roku, nakładem wytwórni Rabid Records. To już pierwszy ciekawy trop. Label został stworzony przez muzyków grupy Honey Is Cool. Założona w latach 90-tych grupa zajmowała się synthpopem i muzyką elektroniczną. Krytycy przyjęli ich twórczość z zainteresowaniem, jednak komercyjnie projekt nie osiągnął sukcesu i w 2000 roku zawiesił działalność. Pierwsze muzyczne kroki stawiała tu Karin Dreijer, uznająca się za niebinarną osoba, która śpiewała i grała na gitarze.

Po rozpadzie Honey Is Cool wraz z bratem Olofem założyła The Knife, elektroniczny duet. To właśnie rodzeństwo Dreijer będzie siłą napędową wytwórni i pod różnymi pseudonimami będzie tworzyć kolejne projekty, razem i osobno. The Knife istniał od 1999 do 2014 i został doceniony zarówno przez krytykę jak rynek. Grupa zdobyła rzesze fanów, a ich teatralne koncerty do dziś ogląda się niczym awangardowy spektakl. W sferze wizualnej grupa czerpała mocno z kultury queer, która jest bardzo bliska Karin.

Kolejnym jej muzycznym wcieleniem będzie Fever Ray. Pod tym pseudonimem stworzy i wyda wiele piosenek, w tym przebój „If I had a heart”. Utwór ten trafił na ścieżki dźwiękowe wielu seriali telewizyjnych, w tym „Breaking Bad”, „Dark” oraz „Vikings”. Karin tworzyła także całe ścieżki dźwiękowe do filmów, jej muzyka pojawiała się także w grach komputerowych. Przykładem tego jest „The Wolf”, który towarzyszył finałowej walce w grze Far Cry: Primal. Artystka jest zaangażowana w działalność na rzecz mniejszości, tworzy także we współpracy z teatrami. Ma na koncie szereg nominacji do nagród, zdobyła szwedzką P3 Guld Music Awards w kategorii „Best Dance”.

Droga artystyczna Dreijer trwa dalej i „Radical Romantics” jest jej kolejną odsłoną Fever Ray – tak muzycznie jak i wizualnie. Wśród swoich inspiracji przez cały czas trwania kariery wymienia inne znane artystki i artystów o podobnie kameleonowym charakterze: Peaches, Kate Bush, Aphex Twin, Siouxsie and the Banshees. Można powiedzieć, że własne ciało, wygląd, strój i reszta sfery wizualnej są dla Karin równie plastycznym tworzywem co elektroniczne dźwięki. To pozwala zrozumieć okładkę „Radical Romantics” i docenić tajemniczą, spoglądającą na nas z niej istotę. Już nie jest straszna, nie przeraża, jest raczej fascynującym gościem z innej rzeczywistości i już nie możemy się doczekać, co nam opowie.