Załogowe misje kosmiczne są już możliwe, jednak utrzymanie całej kolonii na obcej planecie lub satelicie Ziemi? To znacznie trudniejsze zadanie. Żeby utrzymać taką placówkę trzeba by zapewnić ludziom warunki umożliwiające swobodne i zdrowe życie oraz rozmnażanie się. Nasze ciała w wyniku procesów ewolucyjnych powstały na planecie o konkretnych warunkach fizycznych: grawitacji, atmosferze i tak dalej. Nasze kości i mięśnie mają budowę przystosowaną do „dźwigania” konkretnych mas.
To oczywiste, że warunki panujące na Marsie albo Księżycu będą dla nas trudne do przystosowania się. Owszem, kosmonauci mogą pracować w specjalnych kombinezonach, ale w tym wypadku mówimy nie o pracy przez godziny lub dni, ale o realnym mieszkaniu na innym ciele niebieskim. Dlatego stworzenie koncepcji sztucznej grawitacji, która w filmach science fiction jest właściwie normą i nawet jej nie zauważamy, jest kluczowe do przetrwania. Bez odpowiedniej siły ciążenia człowiek musi mierzyć się choćby z takim problemem jak zanik mięśni. Kosmonauci po misjach w przestrzeni zawsze przechodzą okres rekonwalescencji z obowiązkową fizjoterapią
Na czym polega japońska sztuczna grawitacja?
Koncepcja powstała w wyniku współpracy ekspertów z Uniwersytetu Kioto oraz budowlanej firmy Kajima Corporation. Pokazany na konferencji prasowej model przypomina wrzeciono umieszczone na specjalnych filarach. Pionowa konstrukcja ma podlegać ciągłemu ruchowi wirowemu, a uzyskana w ten sposób siła odśrodkowa zastąpi w danym miejscu grawitację. Wewnątrz konstrukcji zmieścić się może cała kolonia, łącznie z terenami zielonymi i infrastrukturą badawczą. Zmieszczą się tam nawet zbiorniki wodne, po których będzie można pływać łódkami.
Zbudowana ze szkła struktura ma wykonywać pełen obrót co 20 sekund. Można ją porównać do gigantycznej centryfugi. Jeśli pomył kiedykolwiek wejdzie w życie i sprawdzi się w praktyce (choćby na Księżycu), otworzy ludzkości drzwi do budowania miast na obcych planetach i ich satelitach.
