Opisany po raz pierwszy na początku XIX wieku leniwiec grzywiasty jest największym ze swojej rodziny. Potrafi osiągnąć długość ciała do 77 cm (wraz z głową) i wagę do 10 kilogramów. Samice są w tym gatunku odrobinę mniejsze, ale za to cięższe niż samce. Brązowe futro pokrywające całe ciało pomaga mu się kamuflować w gąszczu, a tym, co go wyróżnia jest czarna grzywa, której włosy opadają na ramiona. Można powiedzieć, że to leniwiec z plerezą, brazylijski „czeski piłkarz”.
Badania przeprowadzone na genotypie pobranym od 55 przedstawicieli gatunku z północy i południa Brazylii pokazały, że około 4,24 milionów temu ich geny przeszły 86 mutacji, które doprowadziły do wyodrębnienia się gatunków. To fascynujące, co obecna nauka może wyczytać z próbek genetycznych! Wyniki opublikowano w naukowym Journal of Mammalogy.
Co ciekawe, podział gatunkowy przebiega wzdłuż naturalnej granicy jaka jest rzeka Rio Doce. Wyznacza ona także granicę między dwoma gatunkami myszy i małp kapucynek. Północny gatunek został nazwany Bradypus torquatus, a południowy Bradypus crinitus i rzeczywiście, pomimo plerezy, u obu głowy przypominają orzechy kokosowe. Łacińska nazwa leniwca – bradypus – oznacza w luźnym tłumaczenie: wolna stopa, natomiast drugie człony nazw gatunkowych oznaczają kolejno „z kołnierzem” oraz „długowłosy”.
Dla obu największym zagrożeniem są zmiany klimatyczne oraz człowiek niszczący ich naturalne siedliska. Ich obecny status w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych to VU – narażone (vulnerable) oznaczający wysokie ryzyko wyginięcia gatunku. Zobaczcie jak wyglądają leniwce z plerezą.
