Badania opublikowane niedawno przez naukowców z Uniwersytetu Południowej Danii pokazują, że oprócz szeroko i dobrze poznanych zdolności nietoperzy do echolokacji, mają one inny wokalny talent. Podczas gdy budowanie obrazu świata za pomocą odbitych bardzo wysokich dźwięków służy im za sonar i pomaga w lataniu i polowaniu, wytworzyły także ewolucyjnie możliwość wydawania niskich, gardłowych tonów.
- Nie znamy jeszcze funkcji tych nawoływań, ale można je usłyszeć w lecie obserwując ich kolonie – mówi profesor Coen Elemans w rozmowie z The Guardian, który kierował zespołem badawczym – Najczęściej nietoperze wydają je, gdy są zirytowane, przylatują do swojej kolonii lub właśnie ją opuszczają.
Naukowcy zaobserwowali nietypowe drgania strun głosowych nietoperzy podczas badań nad echolokacją. Wyłapali sygnały o częstotliwości od 1 do 5 kiloherców. To właśnie zakres częstotliwości, który ludzie wytwarzają podczas śpiewu tuwińskiego i growlingu. Jak zatem wygląda zakres zdolności wokalnych nietoperzy? Imponująco! Potrafią osiągać rozpiętość głosu do siedmiu oktaw. Wśród ludzi rzadko zdarzają się jednostki, które mogą pochwalić się pięcioma. Wśród nich są takie gwiazdy estrady jak Prince czy Mariah Carey.
Tak ogromna rozpiętość głosowa u nietoperzy możliwa jest dzięki budowie krtani. Wysokie częstotliwości działają niczym mrugnięcia latarki i pozwalają zlokalizować zdobycz podczas polowania. Jednak mają one nieduży zasięg, zatem by uzyskać możliwość skutecznej komunikacji potrzebna była zdolność do wytwarzania niższych dźwięków, które mogą znacznie dalej dotrzeć i dłużej rezonować.
