Nagrodzony Grammy amerykański muzyk, kompozytor, autor tekstów i aktor Tom Waits będzie współgospodarzem specjalnego wydania audycji radiowej prowadzonej przez Iggy’ego Popa. Będzie to świetna okazja, by niczym w „Kawie i papierosach” panowie mogli wrzucać do szafy grającej drobne i włączać sobie nawzajem ulubione utwory. Program zostanie wyemitowany w czasie, w którym tradycyjnie nadawana jest audycja Iggy’ego. Audycji będzie można posłuchać tutaj w niedzielę 3 grudnia w godzinach 17.00-19.00 polskiego czasu.
Pomiędzy utworami duet podzieli się ze słuchaczami ciekawymi anegdotami, m.in. o tym jak Tom załapał się kiedyś na przejażdżkę z Edenem Ahbezem, kompozytorem słynnego „Nature Boy” nagranego przez Nata Kinga Cole’a, a Iggy natknął się w Los Angeles na Captaina Beefhearta spożywającego śniadanie, ale był na tyle rozsądny, by mu nie przeszkadzać.
BBC Radio 6 to największa brytyjska rozgłośnia dostępna tylko w internecie, która może się pochwalić 2,8 mln słuchaczy miesięcznie.
Gratka dla fanów Toma Waitsa
W ostatnich tygodniach na rynku pojawiły się reedycje płyt Waitsa z lat 1983-1993 wydane w barwach Island Records. Osobiście nadzorowany przez Toma Waitsa i Kathleen Brennan (songwriterka i producentka, a prywatnie – żona artysty) katalog został na nowo zremasterowany przy użyciu oryginalnych taśm. „Swordfishpumbones” (1983), jego znakomita kontynuacja „Rain Dogs” (1985) oraz kończący trylogię „Franks Wild Years” (1987) są już dostępne na CD i winylach.
Wszystkie albumy zostały zremasterowane przez Chrisa Bellmana (Bernie Grundman Mastering) pod okiem długoletniego inżyniera dźwięku Waitsa, Karla Derflera. Bellman dokładnie wykorzystał oryginalne taśmy, a następnie zremasterował dźwięk w wysokiej rozdzielczości. Najnowsze winyle ukazały się ze specjalnymi zdjęciami Waitsa, a także grafiką i opakowaniem, które odzwierciedlają oryginalne wydawnictwa. Co ciekawe, „The Black Rider” i „Bone Machine” nigdy wcześniej nie ukazały się na winylu poza Europą.
Uznane przez fanów i krytykę albumy Toma Waitsa stanowią dowód wszechstronności i łatwości, z jaką potrafił wkraczać na nowe kreatywne terytoria. Waits przeistoczył się z upojonego bluesmana z lat 70. z siedmioma albumami, w rzeźbiarza dźwięku, wydobywcę podświadomości, abstrakcyjnego orkiestratora, dźwiękowego kubistę – zachowując przy tym wrodzony liryzm, melodyczną inwencję i człowieczeństwo. Luźne porównanie: Picasso przechodzący od wykwintnych dosłowności do przelewania swoich myśli oraz idei na płótno. Waits pozostał malarzem, ale ramy były zrobione z krwi, kości, piór i starych gaźników.
Waits zasłynął również ze swoich ról filmowych. Poza wspomnianą „Kawą i papierosami” (2003) artysta wystąpił m.in. „Poza prawem” (1983), „Draculi” (1993), „Siedmiu psychopatach” (2012) i „Balladzie o Busterze Scruggsie” (2018).
Polecany artykuł: