W 1986 roku Eric Stefani i John Spence postanowili założyć zespół, którego skład uzupełnili także siostra Erica, Gwen, Jerry McMahon, Chris Leal, Chris Webb, Gabriel Gonzalez, Alan Meade i Tony Meade. Rok później basistą grupy został Tony Kanal, z którym dość szybko zaczęła spotykać się Gwen. Para przez około rok utrzymywała swój związek w tajemnicy, skupiając się na robieniu muzyki i pierwszych występach. W grudniu 1987 roku doszło jednak do tragicznego zdarzenia - samobójstwo popełnił John Spence, a zespół rozpadł się. Po kilku tygodniach jednak pozostali członkowie zdecydowali się kontynuować działalność, a nowym wokalistą został Alan Meade. Jednak po tym, gdy zrezygnował on z dalszej pracy z grupą, nową wokalistą została Gwen. Przez kolejne lata skład No Doubt kształtował się, kapela za to bardzo dużo koncertowała, przyciągając uwagę przedstawicieli branży. Jednym z nich był Tony Ferguson, który podpisał z zespołem wieloalbumowy kontrakt z nowo utworzoną wytwórnią Interscope Records, co miało miejsce w 1990 roku. Już dwa lata później ukazał się debiutancki album zespołu, który jednak został uznany za komercyjną porażkę. Sukcesu nie osiągnął także zupełnie inny od debiutu, dużo bardziej surowy, punkowy, składający się z materiałów z dawnych sesji nagraniowych, odrzucony przez wytwórnię i wydany przez sam zespół, The Beacon Street Collection. Przełom nadszedł kilka miesięcy po premierze tego projektu, wraz z wydaniem trzeciej płyty.
Jak powstało "tragiczne królestwo"?
Choć The Beacon Street Collection nie osiągnął zbyt dużego sukcesu komercyjnego i krytycznego, to jednak sprzedał się w liczbie 100 tysięcy egzemplarzy, co przekonało wytwórnię Interscope do tego, by sfinansować kolejny album zespołu. Pieczę nad nagraniami trzeciego krążka objął Matthew Wilder, który jednak nie mógł znaleźć wspólnego języka z Ericem. Tak naprawdę nagrania materiału rozpoczęły się w 1993 roku i trwały aż do października 1995 roku, odbywały się one na terenie aż jedenastu różnych studiów na terenie Los Angeles. Chęć współpracy z No Doubt wyraził także, mający już na koncie pracę chociażby z Bush, Paul Palmer, który zajął się miksem. Doprowadził on także do podpisania kontraktu na to, by jego własna wytwórnia, Trauma Records, częściowo odpowiadała za dystrybucję płyty. Muzyka oscylowała wokół przeróżnych gatunków: ska, ska punk, pop, punk rock, pop punk, rock czy new wave, a teksty, autorstwa przede wszystkim Gwen Stefani, dotyczyły jej przeróżnych życiowych doświadczeń.
Jako pierwszy singiel z płyty pod koniec września 1995 roku, wydany został numer Just A Girl, który zdobył dużą popularność. Jego śladem 10 października 1995 roku wydany został cały album, zatytułowany Tragic Kingdom. Pomimo sukcesu singla, zaangażowanej akcji promocyjnej wytwórni i bardzo dobrych recenzji, płyta nie radziła sobie dobrze na listach, zaczęło się to zmieniać dopiero w 1996 roku, gdy Gwen Stefani stawała się coraz bardziej rozpoznawalna jako prowadząca program w stacji Channel One News, a prawdziwy pęd na szczyt rozpoczął się wraz z premierą legendarnego dziś Don't Speak.
Ciekawostki o albumie "Tragic Kingdom"
Z perspektywy czasu Tragic Kingdom uznawany jest za sukces krytyczno-komercyjny - album zapewnił No Doubt dwie nominacje do nagrody Grammy - dla Najlepszego Nowego Artysty i Najlepszego albumu rockowego. Sprzedał się on w liczbie ponad 16 milionów egzemplarzy na całym świecie i pokrył się diamentem w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, platyną w Wielkiej Brytanii i potrójną platyną w Australii. Uznaje się, że płyta ta pomogła zainicjować odrodzenie gatunku ska w latach 90., przekonując wytwórnie płytowe do podpisywania kontraktów z większą liczbą zespołów, reprezentujących ten nurt.
Jakie ciekawostki kryją się za tym albumem? Sprawdź w galerii na samej górze artykułu!