Dobre piosenki to zdecydowanie za mało. Rockowy zespół powinien nieść za sobą jakąś historię, którą opowiada wieloma elementami, także pozamuzycznymi. Spójność i konsekwencja w tym przekazie, nawet jeśli nie jest on specjalnie poważny sprawia, że fani pozostają przy danym projekcie na długo. Wystarczy spojrzeć na słynne usta z językiem The Rolling Stones, charakterystyczne DK zespołu Dead Kennedys albo liternictwo The Doors. To przykłady, które pokazują jak za pomocą graficznego symbolu można dopełnić przekaz danej grupy.
W przypadku KISS jest tak samo. Ich nazwa, celowo dbają o to by pisać ją wielkimi literami, wbrew wielu mitom, które wokół nich narosły, nie oznacza nic więcej niż samo słowo – pocałunek. Dwie ostatnie litery wielu Europejczykom, którzy nie spali na lekcjach historii, będą kojarzyć się z jedną z najbardziej zbrodniczych formacji w dziejach: hitlerowskimi żołnierzami SS.
Gdy KISS piął się na szczyt rockowej sceny niejednokrotnie muzycy słyszeli, że ich nazwa nawiązuje do nazizmu albo satanizmu. Słowo „kiss” odczytywano jako skrótowiec od „knights in Satan’s service”, czyli rycerze w służbie Szatana. Tymczasem Paul Stanley tłumaczył zawsze, że chodzi o pioruny, a krój ostatnich dwóch liter miał nawiązywać do elektryczności i energii generowanej przez grupę podczas koncertów. Warto tu wspomnieć o tym, że obaj założyciele grupy: Stanley oraz Gene Simmons mają żydowskie korzenie i trudno ich podejrzewać o gloryfikowanie nazistów.
Jednak niezależnie od intencji muzyków logo zostało odczytane jako zbytnio nawiązujące do SS, dlatego do dziś jego oryginalny kształt jest zabroniony w Niemczech. Tamtejsze wydania płyt oraz merch zespołu ma lekko zmieniony kształt liter.
Z okazji niedawnej 50. rocznicy działalności grupy Paul Stanley przypomniał w portalu X pierwsze plakaty KISS, które sam miał rysować. Napisał, że cieszy się, że logo, które zaprojektował Ace Frehley (gitarzysta grupy), przetrwało w niezmienionej formie tyle lat.
Muzycy KISS w swoich biografiach zgodnie przyznawali wcześniej autorstwo projektu Frehley’owi, choć Stanley dodawał, że to on ulepszył pierwotny projekt. Logo pojawiło się zaraz po tym jak grupa zmieniła nazwę z używanej wcześniej Wicked Lester. Reklamując swoje koncerty muzycy przygotowywali ulotki i plakaty sami, dlatego też skorzystali z własnej inwencji, zamiast zwracać się do profesjonalistów. Po 50 latach okazuje się, że nie mogli wybrać lepiej.
Polecany artykuł:
