Choć Nirvana nie była na rynku długo, zaledwie siedem lat, zdążyła na zawsze odmienić oblicze muzyki. Charakterystyczne brzmienie grupy, jej styl, a przy tym osobowość, sposób bycia, filozofia i teksty Kurta Cobaina sprawiły, że to za jej sprawą do głównego rynku przedostało się nowe, brudne oblicze ciężkiego grania - grunge. Przyczynił się do tego drugi album studyjny zespołu - płyta Nevermind ujrzała światło dzienne 24 września 1991 roku i osiągnęła gigantyczny sukces krytyczny i komercyjny, napędzany świetnym przyjęciem singla Smells Like Teen Spirit, nazywanym hymnem pokolenia. Okazuje się, że komponując melodie na ten konkretny projekt, członkowie Nirvany kierowali się określoną, dość interesującą zasadą.
Co miały przywodzić na myśl utwory z "Nevermind"?
Opowiedział o tym już kilka lat temu Dave Grohl w rozmowie z "Classic Album". Były perkusista Nirvany, który dołączył do składu w 1990 roku, tuż przed rozpoczęciem prac nad płytą, zdradził, że głównym założeniem było stworzenie jak najprostszych melodii. Jako punkt odniesienie grupie służyły... piosenki dla dzieci i prosty sposób ich budowy. Grohl powiedział, że głównie z tego powodu na Nevermind nie słychać wielu ambitnych partii perkusji, które stworzył w tamtym czasie.
Chcieliśmy, żeby numery były prawie jak piosenki dla dzieci. Pamiętam, że zawsze robiliśmy tę analogię. Nie wrzuciłem tam wielu wypełnień perkusyjnych. To wszystko miało być tak proste, jak to tylko możliwe, i pamiętam, że była to swego rodzaju niepisana zasada - powiedział Dave Grohl.
