Nowy rozdział został wypatrzony przez mediewistę Grigorija Kessela. Wykonywał on fotografie w świetle ultrafioletowym bezcennych manuskryptów w Bibliotece Watykańskiej. Dzięki tej metodzie naukowcy starają się odszukać zakryte treści, które kiedyś zostały zapisane na pergaminach, a potem wymazanie i na nich powstały nowe. Zdarzało się to często z powodu dość ograniczonych zasobów przyborów i materiałów do zapisywania. Nadpisane w ten sposób dokumenty mają swoją nazwę, to palimpsesty.
W ramach międzynarodowego projektu badawczego Sinai Palimpsest Project naukowcy wykonują bardzo dokładne zdjęcia bezcennych skarbów piśmiennictwa z czasów od IV do XII wieku. Dzięki wykorzystaniu ultrafioletu mogą dostrzec ślady tego, co kiedyś widniało na pergaminach. W ten sposób udało się już przeanalizować 74 manuskrypty, a wśród nich prawdziwy skarb pośród skarbów: „Codex Sinaiticus” zawierający jedno z najstarszych i najlepiej zachowanych tłumaczeń Nowego Testamentu.
Tłumaczenie na język grecki, napisane w III wieku i następnie skopiowane w VI wieku, jeszcze nie zostało upublicznione. Według badaczy może rzucić nowe światło nie tylko na treść fundamentów chrześcijaństwa ale także na dzieje tłumaczenia świętych tekstów, gdzie każde słowo ma ogromne znaczenie.
Polecany artykuł:
