Zaskoczył nas dlatego, że po pierwsze wcale nie był przychylny „złotym” przemyśleniom celebrytki, a wręcz przechodził w otwartą wrogość. Beata Pawlikowska przekonywała, że najnowsze badania naukowe wskazują na negatywne działanie powszechnie stosowanych leków przeciwdepresyjnych. Przekonuje, że to środki psychoaktywne, które powodują zmiany w mózgu, uzależniają i zmieniają działania mózgu. Dodatkowo mogą wpływać negatywnie na masę ciała oraz inne funkcje organizmu. Publikujemy link do materiału, jednak NIE prezentujemy go w charakterze wiarygodnego źródła informacji, a JEDYNIE jako ilustrację przyczyny toczącej się dyskusji.
Materiał wzbudził lawinę krytyki, nie tylko ze strony internautów. W sprawę włączyły się także środowiska lekarskie. Między innymi znana w internecie psychiatrka Maja Herman rozpoczęła akcję zbierania datków na prawników, którzy mogliby przygotować pozwem sądowym wobec Beaty Pawlikowskiej. Według lekarki wpis jest działaniem na niekorzyść jej pacjentów.
Wystąpienie dziennikarki na czynniki pierwsze rozebrał Łukasz Sakowski, autor bloga „To tylko teoria”. Zwrócił uwagę, że choć nie znamy wszystkich przyczyn depresji, to nauka zidentyfikowała już kilka czynników, które w tej grupie się znajdują.
- Beata Pawlikowska podkreśla w swoim nagraniu, że nie są znane przyczyny depresji – pisze Sakowski - Jest to prawda połowiczna. Nie wiadomo jakie są wszystkie przyczyny depresji, ale – jak widać po wcześniejszych akapitach – część z nich jest znana. Co bardzo ważne, istnieją różne rodzaje przyczyn depresji: bezpośrednie (zmiany w funkcjonowaniu mózgu), pośrednie (zaburzenia osobowości, traumy, okoliczności życiowe) i ewolucyjne.
Bloger zwraca także uwagę na fakt, że celebrytka traktuje całą farmakologię do walki z depresją tak samo, nie znając jej nawet nie próbuje pogłębić swojej wiedzy i tym samym dopuszcza się błędów.
- Chociaż potencjalne skutki uboczne leków przeciwdepresyjnych faktycznie mogą czasem być groźne – tłumaczy Sakowski - to myślę, że Beata Pawlikowska i tak zdemonizowała je w swoim filmie nadto, jak choćby mówiąc o ich działaniu uzależniającym (antydepresanty nie skłaniają do ich stosowania w taki sposób i nie są kierowane na mechanizmy związane z ośrodkiem nagrody w mózgu) albo stosując zbyt szerokie uogólnienia (różne leki antydepresyjne mogą mieć różne skutki uboczne, tymczasem Pawlikowska wrzuca wszystko do jednego worka).
Warto zwrócić uwagę na fakt, że skutki uboczne leków to zjawisko znane powszechnie i nikogo nie dziwi. Problem w tym, że mało kto ma ochotę, wbrew zaleceniom, przeczytać ulotkę z pudełka, albo dokładnie podpytać prowadzącego lekarza przed użyciem. Skutki uboczne mają także środki, które Polacy codziennie łykają w ilościach wręcz hurtowych: aspiryna, paracetamol, ibuprofen.
Jakie leki stosuje się do walki z depresją?
Najczęściej stosuje się środki działające na neuroprzekaźniki. Leki dzieli się na dwa typy: SSRI oraz SNRI. Pierwszy z nich oznacza selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny. W największym uproszczeniu zatrzymują nadmierne wypłukiwanie serotoniny z organizmu. Ten neuroprzekaźnik reguluje procesy zasypiania, nastrój oraz samopoczucie, ma wpływ na apetyt i libido. Drugi rodzaj leków to inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny. Nazwa podobna, ale lek inny. Oprócz działania na serotoninę ale także noradrenalinę, która skłania nasze ciało do aktywności, pobudza, mobilizuje nas.
Nie oznacza to oczywiście, że leki SNRI możemy traktować jak kawę z rozweselaczem. KAŻDE rozpoczęcie używania leków zarówno z rodziny SSRI jak i SNRI powinno być skonsultowane z lekarzem psychiatrą. Są one dla tysięcy osób istotną pomocą w walce z zaburzeniami depresyjnymi, zarówno lżejszymi jak i poważniejszymi. Oczywiście nie jest to czarodziejska różdżka, która natychmiast wyleczy nas z depresji, jednak mogą pomóc odzyskać komfort życia i zdolność do działania.
Istnieją także trójcykliczne leki (TLPD), które hamują wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny. Są skuteczne jeśli chodzi o sferę psychiczną, jednak są mało selektywne i mają sporo skutków ubocznych, zatem nie stosuje się ich za często. Bywają używane jako bardzo silne substancje uspokajające oraz przeciwlękowe.
Nie jesteście sami
Powtórzmy to jeszcze raz, bo nigdy dosyć: leków przeciwdepresyjnych nie można brać podobnie jak popularnych środków przeciwbólowych albo suplementów diety. Konieczna jest konsultacja z lekarzem. W walce z depresją bardzo pomaga jednoczesne korzystanie z pomocy psychiatrycznej wspartej terapią psychologiczną. Te dwa elementy wzajemnie się uzupełniają. Jeśli podczas stosowania leków natrafimy na działania niepożądane, lekarz psychiatra pomoże znaleźć nam inny środek, który nie będzie dostarczał takich problemów. Tak czy inaczej – należy rozmawiać z lekarzem, a nie celebrytką. Niezależnie od tego jak bardzo jest popularna oraz jak trudnym językiem może mówić lekarz.
Na koniec jeszcze jedna szalenie ważna informacja. Jeśli zmagacie się ze stanami depresyjnymi, miewacie mroczne, a nawet samobójcze myśli, pamiętajcie: pomoc istnieje, jest możliwa i można ją otrzymać. Oto miejsca, gdzie możecie szukać pomocy.
- Całodobowa Linia Wsparcia: 800 702 222
- Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji: 22 594 91 00
- Telefon zaufania dla dzieci: 116 111
- Telefon dla Rodziców i Nauczycieli 800 100 100
- Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka: 800 121 212
Według Światowej Organizacji Zdrowia depresja jest czwartą najpoważniejszą chorobą na świecie i jedną z głównych przyczyn samobójstw. Nie musicie być w tym sami. Pomoc jest możliwa. Dacie radę!
Polecany artykuł:
