Stanley Kubrick od najmłodszych lat interesował się sztuką, głównie literaturą, fotografią i filmem, po szkole średniej doszły do tego reżyseria i produkcja filmowa. Uczył się dość przeciętnie i poświęcił pracy artystycznej - na początku kariery był fotografem, pracował dla kultowego magazynu " Look ". Szybko jednak zdecydował, że chce tworzyć filmy - zaczynał od niskobudżetowych krótkometrażówek. Pełnometrażowym debiutem Kubricka jako reżysera i producenta był antywojenny Strach i pożądanie z 1952 roku. Pracę twórcy zauważył Kirk Douglas - Panowie połączyli siły, efektem czego zostały dwie kultowe dziś produkcje - Ścieżki chwały i Spartakus. Z czasem wizje Kirka i Stanleya zaczęły się rozmywać, a Kubrick na dobre rozpoczął pełną sukcesów karierę - Doktor Strangelove, czyli jak przestałem się martwić i pokochałem bombę zachwycił widzów i krytyków, pokazując strach przed zimną wojną, ale przy tym rozkładając na czynniki pierwsze irracjonalność nuklearnego wyścigu zbrojeń. Nastąpił przełom, który rozpoczął prawdziwą falę.
"2001: Odyseja Kosmiczna" - klasyk kina science-fiction
Opracowanie całego konceptu najnowszej produkcji zajęły Kubrickowi pięć lat. Reżyser rozwijał swój pomysł, będąc zainteresowanym twórczością Arthura C. Clarke'a. Panowie spotkali się i rozpoczęli pracę nad wspólnym projektem, opartym na różnych opowiadaniach Clarke'a, w tym na najnowszej powieści, zatytułowanej 2001: Odyseja Kosmiczna. Kubrick i Clarke zaczęli pisać razem scenariusz, mający pokazać ścieżkę rozwoju człowieka, przez różne stadia jego inteligencji, aż po kontakt z innymi bytami. Reżyser podszedł do swojej pracy niezwykle drobiazgowo, a jej efekty pojawiły się na ekranach kin w kwietniu 1968 roku.
Krytycy zareagowali na nowe dzieło twórcy różnie - chwalono pionierskie efekty specjalne, szczegółowe, innowacyjne przedstawienie lotu kosmicznego i niezwykłą ścieżkę dźwiękową. Nieco krytykowano niewielką ilość dialogów, powolne tempo akcji i nieoczywistą fabułę. Ostatecznie opowieść o technologii, sztucznej inteligencji, ewolucji człowieka i życiu pozaziemskich uzyskała cztery nominacje do Oscara, a dziś uznawana jest za prawdziwy filmowy epos.
Ciekawostki o filmie "2001: Odyseja Kosmiczna"
Za produkcją kryją się liczne ciekawostki, poniżej pięć najbardziej interesujących!
Współpraca z NASA
Kubrick otrzymał od NASA specjalne pozwolenie na obserwację statku kosmicznego, używanego w misji Ranger 9 pod kątem dokładności. Konsultantami technicznymi filmu został za to dawni pracownicy NASA: Harry Lange i Frederick Ordway.
Potencjalne tytuły
Nie od samego początku film miał nosić tytuł, pod jakim stał się znany. Twórcy rozważali kilka opcji: How the Solar System Was Won, Project: Space, Across the Sea of Stars, Universe , Tunnel to the Stars, Earth Escape, Jupiter Window, Farewell to Earth i Planetfall. Komunikat prasowy na temat filmu z 1965 roku głosił zaś, że nowa produkcja Kubricka nosi tytuł Journey Beyond the Stars. Dwa miesiące później reżyser zdecydował się na 2001: Odyseja Kosmiczna, jako odniesienie do Odysei Homera.
Usunięta ścieżka dźwiękowa
Kubrickowi bardzo zależało na podkreśleniu ścieżki dźwiękowej filmu. Reżyser zlecił prace nad nią Alexowi Northowi, z którym wcześniej pracował przy tworzeniu muzyki do Spartakusa. Kubrick jednak... wyrzucił całą stworzoną przez niego ścieżkę dźwiękową do kosza na etapie postprodukcji, na rzecz utworów legendarnych twórców muzyki klasycznej. North do samego końca nie wiedział, że jego muzyka nie została wykorzystana w filmie - przekonał się o tym dopiero na premierze.
Jedyny Oscar w karierze
W ciągu całej kariery Kubrick uzyskał aż trzynaście nominacji do Oscara, w tym cztery dla Najlepszego reżysera, trzy za Najlepszy film i cztery za Najlepszy scenariusz (trzy za adaptowany, jedną za oryginalny, właśnie za 2001: Odyseję Kosmiczną). Filmowiec uzyskał tylko jednego Oscara za... Najlepsze efekty specjalne właśnie w Odysei Kosmicznej.
Przepowiednie przyszłości
Film okazał się proroczy w kilku scenach! Doktor Floyd rozmawia z córką za pomocą telewizora, który znajdował się na pokładzie. Problem polega na tym, że w 1968 roku takie udogodnienie nie było powszechne na pokładach statków kosmicznych. Dodatkowo astronauci Bowman i Poole używają sprzętu, który do złudzenia przypomina współczesne tablety...
