Ostateczny skład The Doors uformował się w 1965 roku - grupę utworzyli Jim Morrison, Ray Manzarek, John Densmore i Robby Krieger. Już w 1966 roku Panowie zaczęli koncertować w dwóch historycznych klubach na Sunset Strip - London Fog i Whisky a Go Go. To w tym drugim zauważył ich prezes Electra Records, który zaproponował podpisanie kontraktu z wytwórnią, na co muzycy przystali. Nagrania rozpoczęły się w sierpniu tego samego roku i trwały raptem dwa tygodnie. Na wydanie płyty grupa czekała kolejne pięć miesięcy - album zatytułowany po prostu The Doors ukazał się dokładnie 4 stycznia 1967 roku.
Jeden z najbardziej spektakularnych debiutów w historii rocka
Album od razu osiągnął ogromny sukces komercyjny w Stanach Zjednoczonych i piął się na coraz wyższe pozycje listy Billboard 200. W dużej mierze odpowiedzialny był za to, wydany jako drugi singiel z płyty, utwór Light My Fire. Równie wielką (jak nie większą) uwagę opinii publicznej zwrócił charyzmatyczny wokalista zespołu. Jim Morrison, bardzo szybko okrzyknięty został nowym symbolem seksu lat ‘60, a jego osobowość, magnetyczność, zainteresowanie sztuką i sprawami społecznymi sprawiły, że stał się on prawdziwym uosobieniem czasów kontrkultury hippisowskiej. Album rozpoczął wielką karierę zespołu, uznawany jest za przełomowy w historii rocka, określa się go jako jeden z najlepszych muzycznych debiutów. The Doors został wpisany do amerykańskiego Krajowego Rejestru Nagrań ze względu na swoje kulturowe, artystyczne lub historyczne znaczenie.
The Doors - ranking piosenek z debiutanckiej płyty grupy
Na album złożyło się jedenaście piosenek, promowały go dwa single - Break On Through (To the Other Side) i Light My Fire. Poniżej prezentujemy wam subiektywny ranking piosenek z albumu.
“Take It as It Comes”
Zainspirowany lekcjami medytacji, które Jim Morrison pobierał u Maharishi Mahesh Yogi utwór jest najkrótszy na płycie. Choć ma żywe, optymistyczne brzmienie, nie zapada w pamięć.
“I Looked at You”
Klasyczne brzmienie blues rocka, z elementami psychodelii z fajnym, mocnym wokalem Morrisona, który z czasem stanie się jego cechą rozpoznawczą
“Soul Kitchen”
To ten przykład piosenki, którą już po pierwszych nutach człowiek jest w stanie przypisać do zespołu The Doors. Fajna, ale blednie na tle pozostałych kompozycji.
“The Crystal Ship”
Przepiękna pieśń miłosna z czasów psychodelii.
“Back Door Man”
The Doors nagrali swoją wersję utworu, który w oryginale wykonywał Howlin' Wolf. Można powiedzieć, że piosenka oparta jest na krzykliwym śpiewie Morrisona - to właśnie to czyni ją wyjątkową.
“Alabama Song (Whisky Bar)”
Kolejny cover na płycie. Świetny, barowy klimat, sprawiający, że słuchacz od razu wyobraża sobie koncerty The Doors.
“End of the Night”
Tekst napisany przez Morrisona pełny jest różnorodnych odniesień literackich. Metaforyczna warstwa liryczna, w połączeniu z tajemniczą muzyką tworzy niesamowity klimat.
“Twentieth Century Fox”
Ta piosenka to jak ścieżka dźwiękowa czasów, w których tworzyli, nagrywali i wydawali The Doors. Refren jest genialny, potrafi utknąć w głowie na długie godziny!
“Light My Fire”
Co tu dużo trzeba pisać - klasyk, który wyniósł zespół na sam szczyt. Totalnie kultowa pozycja, która na zawsze zapisała się w historii rocka. Warto pamiętać o jej pełnej wersji, w której pojawia się genialna instrumentalna partia Raya Manzarka.
“Break On Through (To the Other Side)”
Piosenka z ocenzurowanym (nawet dziś!) tekstem, otwierająca album, powiedziałabym, że najbardziej rockowa ze wszystkich. Jedna z najlepszych w całej dyskografii zespołu.
“The End”
Ten utwór to prawdziwa epopeja - genialne niepokojące intro, klimat niepewności w połączeniu z przejmującym śpiewem Jima sprawiają, że o tej piosence nie da się zapomnieć. To prawdziwy popis muzycznych umiejętności całej czwórki i literackiego talentu Morrisona. Przedmiot licznych kontrowersji, ze względu na odniesienie do kompleksu Edypa, który pojawia się w części z kultowym już monologiem. Piękno.
