Jednym z największych mitów, jakie wbija nam się do głowy od dziecka jest podział na humanistów i umysły ścisłe. To uproszczenie, przez które ograniczamy sami siebie, bo problem nie leży w tym, że rzekomy „ścisły” nie zrozumie poezji, a humanista „nie umie liczyć”. To kwestia odpowiedniego tłumaczenia i nauczania, na które w masowej edukacji przypominającej taśmę w fabryce nie ma zwyczajnie czasu. Wendy Carlos była przykładem pomostu między światami, które wedle tego mitu nie spotykają się.
Urodziła się jako w 1939 roku jako Walter Carlos, podczas edukacji skończyła dwa fakultety: fizykę na Brown University oraz kompozycję muzyczną na Columbia University. W wieku 27 lat zadebiutowała albumem, który wywołał sporo szumu. „Switched-On Bach” składał się z jej interpretacji znanych utworów Jana Sebastiana Bacha, ale zagranych w całości na syntezatorze. Posłuchacie jej tutaj.
W 1968 roku było to spore wydarzenie, jeśli chodzi o eksperymenty muzyczne i znacznie przyczyniło się do spopularyzowania elektronicznych instrumentów. Nie był to zresztą przypadek, że właśnie Carlos nagrała taki album. Wcześniej współpracowała ze słynnym konstruktorem Robertem Moogiem, twórcą syntezatora Moog, na którym grali najwięksi twórcy rocka progresywnego, elektroniki i muzyki filmowej. Bez Mini-Mooga nie byłoby także sceny funky i disco, to instrument, który był prawdziwą rewolucją w tworzeniu brzmień. W poniższym filmie dokumentalnym możecie zobaczyć Wendy demonstrującą możliwości pierwszego komercyjnego syntezatora Moog. Gra tutaj „Norwegian Wood” Beatlesów. Warto zwrócić uwagę, że na tym filmie z 1969 roku Wendy jeszcze jest Walterem. Dwa lata później przejdzie korektę płci i zmieni imię na Wendy.
Najsłynniejszymi dziełami Carlos były ścieżki dźwiękowe. To właśnie jej muzyka tworzy nastrój straszliwego hotelu Overlook w „Lśnieniu” oraz dystopijny koszmar „Mechanicznej Pomarańczy”.
Kiedy w latach osiemdziesiątych wytwórnia Walta Disney’a zrealizowała wizjonerski i oszałamiający wówczas efektami specjalnymi film „Tron” nie było wątpliwości, kto powinien stworzyć muzykę świata wewnątrz komputera.
Wśród licznych dokonań artystki warto wymienić jeszcze jedno. W wolnych chwilach hobbystycznie zajmuje się fotografowaniem, a szczególnie interesuje się zaćmieniami Słońca. Jej zdjęcia publikowała NASA, znalazła się także na okładce Sky & Telescope. Fizyka, muzyka i kosmos mają ze sobą wiele wspólnego, co zauważyli już starożytni. W brzmieniu syntezatorów Carlos myśl ta ponownie wróciła do kultury popularnej.
