W 1988 roku PJ Harvey dołączyła do grupy Automatic Dlamini, członkinią której pozostawała przez kolejne trzy lata. W 1991 roku artystka zdecydowała się odejść, by skupić się na autorskiej ścieżce, a w ślad za nią podążyli Ian Oliver i Rob Ellis. Trójka ta miała w planach utworzenie własnej grupy, dość szybko z projektu wyłamał się jednak basista, którego zastąpił Steve Vaughan. PJ Harvey Trio zaczęło koncertować, artystka wciąż na tym etapie nie była jednak do końca przekonana, w którą stronę zmierza cała jej kariera, w związku z czym zamieszkała w Londynie, gdzie zamierzała studiować rzeźbę. Formacja nadal nagrywała, a jedno z dem trafiło do wytwórni Too Pure, która zgodziła się wydać ich debiutancki singiel. Dress ujrzał światło dzienne w grudniu 1991 roku i osiągnął szybki i bardzo duży sukces, napędzany uznaniem krytyków.
Już trzy miesiące później na rynku ukazał się debiut grupy, Dry, a walkę o możliwość wydania kolejnego krążka tej wyróżniającej się swoim głosem i sposobem bycia na scenie artystki i jej zespołu bić zaczęły się duże wytwórnie. Stanęło na Island, a kolejno trio udało się do Stanów Zjednoczonych, by tam pod okiem Steve'a Albini nagrać swój drugi krążek. Rid of Me ukazał się w kwietniu 1993 roku i zaprezentował jeszcze bardziej rockową, ale wciąż inspirowaną bluesem odsłonę Polly. Grupa wyruszyła w trasę, w jej składzie nie działo się w niej jednak najlepiej. PJ Harvey Trio oficjalnie rozpadło się jesienią 1993 roku, a w kolejnych miesiącach artystka postanowiła na chwilę zniknąć, zrobić sobie moment przerwy - i nabrać sił na w pełni solowy start.
Droga na własny szczyt
Polly nieco dorobiła się na dwóch pierwszych płytach, dzięki czemu mogła sobie pozwolić na kupno małego, wiejskiego domku, totalnie na odludziu. To tam artystka zaczęła pisać nową muzykę, dając tym samym początek kolejnemu wydawnictwu - tym razem jednak miała je stworzyć bez kolegów u boku.
Harvey połączyła siły z brytyjskim producentem, którego świat zna pod pseudonimem Flood, a także, niespodziewanie, w jej studiu ponownie pojawił się przyjaciel z macierzystej formacji, "muzyczna bratnia dusza", jak Polly zwykła nazywać Johna Parisha. Choć u jej boku wciąż byli mężczyźni, teksty nowego materiału wyrażały jasno - artystka postanowiła wylać z siebie wszystkie, głównie te negatywne emocje, jakie miała w sobie wobec przedstawicieli płci przeciwnej. Muzycznie Harvey zaczęła nieco bardziej eksperymentować, brzmieniowo komplikować, pokazując swoją zupełnie artystyczną i wizjonerską stronę. Jako pierwsza zapowiedź nowej, zdecydowanie wyczekiwanej przez świat, płyty PJ Harvey wydany został singiel Down by the Water, który zaczął być natychmiastowo - i niezwykle często - emitowany przez MTV.
Ciekawostki o "To Bring You My Love"
Trzeci studyjny album PJ Harvey ujrzał światło dzienne 27 lutego 1995 roku pod tytułem To Bring You My Love i szybko stało się jasne, że mamy do czynienia nie tylko z krytycznym, ale też komercyjnym sukcesem. Wydawnictwo zadebiutowało na 40. pozycji w Stanach Zjednoczonych i dwunastym w Wielkiej Brytanii. Do dziś wielu i wiele właśnie od To Bring You My Love zaczyna swoją całą przygodę z twórczością Polly. Co skrywa trzecia płyta artystki? Sprawdź w galerii na samej górze!