Trafią na nią dwie kompozycje autorskie i osiem przeróbek najważniejszych bluesowych wykonawców - od Bobby'ego „Blue” Blanda przez Petera Greena z Fleetwood Mac po Alberta Kinga. „Blues Deluxe Vol. 2” to dla Bonamassy zarazem powrót do korzeni, jak i nowe spojrzenie na klasyczne utwory, które ukształtowały go jako artystę. Zapowiedzią albumu jest znakomita wersja utworu „Twenty-Four Hour Blues”.
Gdyby ktoś 20 lat temu powiedział mi, że moja kariera potrwa tak długo, że będę świętował 20lecie wydania tej małej płytki tytułem „Blues Deluxe”, zaśmiałbym się mu w twarz - mówi Bonamassa. Ten album był moją ostatnią deską ratunku po tym, jak wykopały mnie za drzwi dwie wytwórnie płytowe i mój agent koncertowy. Wtedy to mój menedżer, Roy Weisman, po raz pierwszy powiedział mi: „Wchodzimy all-in”. Weszliśmy więc do studia i nagraliśmy coś, co zadecydowało o całej mojej przyszłości.
Polecany artykuł:
Tracklista
- Twenty-Four Hour Blues (originally performed by Bobby “Blue” Bland)
- It’s Hard But It’s Fair (originally performed by Bobby Parker)
- Well, I Done Got Over It (originally performed by Guitar Slim)
- I Want to Shout About It (originally performed by Ronnie Earle & The Broadcasters)
- Win-O (originally performed by Pee Wee Crayton)
- Hope You Realize It (Goodbye Again) *original song written by Joe Bonamassa & Tom Hambridge
- Lazy Poker Blues (originally performed by Fleetwood Mac)
- You Sure Drive a Hard Bargain (originally performed by Albert King)
- The Truth Hurts Feat Kirk Fletcher and Josh Smith (originally performed by Kenny Neal)
- Is It Safe To Go Home *original song written by Josh Smith