W połowie lat 80. do składu powrócił Joe Perry, jednak to dopiero drugi krążek nagrany z jego udziałem po tej przerwie stał się światowym fenomenem. Grupa idealnie trafiła w sedno zmieniającego się rynku, nagrywając w 1986 roku z grupą Run-DMC nową wersję swojego klasyka Walk This Way, torując sobie drogę do nowego pokolenia słuchaczy. Te z otwartymi ramionami przyjęło energetyczny, naszpikowany materiałami na przeboje krążek Permanent Vacation z 1987 roku. Angel, Rag Doll oraz Dude (Looks Like a Lady) - trzy tytuły i wszystko staje się jasne.

Choć już debiut grupy przyniósł, dziś legendarny, utwór Dream On, to dopiero na swojej drugiej płycie ta zaczęła pokazywać swoje prawdzie oblicze. Wciąż nieco surowe Get Your Wing stanowi przepiękny pokaz gitarowej precyzji Perry'ego oraz ten charakterystyczny wokal Stevena Tylera. Można powiedzieć, że to właśnie tu coś się zaczęło, apogeum czego nadeszło już rok później, o czym za moment.

Powrót z Permanent Vacation to jednorazowa akcja? Nic bardziej mylnego! W 1989 roku formacja pokazała, że absolutnie ma apetyt na wszystko, co najlepsze i nie ma zamiaru schodzić z muzycznych szczytów. To właśnie krążek Pump jest drugim najlepiej sprzedającym się w karierze Aerosmith, do tego zapewnił on zespołowi jego pierwszą nagrodę Grammy w kategorii 'Best Rock Performance by a Duo or Group with Vocal' za klasyk Janie's Got a Gun. Dziś to klasyka złotej ery hard rocka i glam metalu.

Do dziś trwają spory o to, który album Aerosmith, właśnie z lat 70., uznać można za ten najlepszy. Z pewnością w topce nie może zabraknąć Rocks To właśnie na tym wydawnictwie zespół tak otwarcie postanowił pokazać swoją ostrą, hard rockową i heavy metalową stronę. Wystarczy wspomnieć, że sam Joe Perry jest zdania, że to właśnie czwarty album studyjny Aerosmith tym najlepszym z całego katalogu.

ZOBACZ TAKŻE: Dlaczego "Rocks" to najlepszy album Aerosmith według Joe Perry'ego?

Legenda rodzi się w natarciu! My jednak nie zgodzimy się tak do końca z gitarzystą i na szczycie naszego rankingu umieściliśmy poprzedniczkę Rocks, czyli Toys in the Attic. To właśnie na swojej trzeciej płycie, dokładnie w połowie lat 70., zespół pokazał, że idealnie czuje się w takich klasycznych blues-rockowych, z namiastką hard rocka, klimatach. Członkowie grupy dojrzeli muzycznie, ich umiejętności były coraz lepsze, orientacja w świecie, w trendach coraz bardziej uważna, a wszystko to za sprawą absolutnie fenomenalnych koncertów. To właśnie na fali poczucia pewności siebie po stawaniu na scenie, Aerosmith nagrali swoje największe arcydzieło.