Tytuł zawdzięczamy fotografowi Antonemu Corbijnowi. Opowiedział on Bono o juce krótkolistnej, którą wypatrzył w Dolinie Śmierci. To właśnie ona nazywana jest powszechnie drzewem Jozuego. Następnego dnia wokalista U2 przyszedł do studia z Biblią i oznajmił, że tak właśnie będzie nazywał się album, gdyż drzewo nadziei wiele dla niego znaczy. Joshua Tree to także nazwa parku, ale znajduje się on ponad 100 km od wspomnianej doliny. 

Na albumie "The Joshua Tree" znajdziemy 11 kompozycji. Pierwotnie planowano, że będzie ich więcej, gdyż w trakcie sesji powstało sporo materiału. – Nie zgadzaliśmy się co do tego, jakie utwory powinny znaleźć się na albumie – powiedział The Edge w rozmowie z "Hot Press" w 1987 roku. Ostatecznie jednak "The Joshua Tree" nie stała się podwójnym wydawnictwem. 

Terminy goniły muzyków, więc nie mieli oni głowy do układania tracklisty "The Joshua Tree". Na pomoc przyszła Kirsty MacColl, żona Steve'a Lillywhite'a, która... nie była fanką U2. – Chcieliśmy, żeby utwór "Streets" poszedł jako pierwszy, a "Mother's" jako ostatni – to wszystko, co jej powiedzieliśmy – opowiadał The Edge w książce "U2 o U2". Kirsty przesłuchała całość, a później spisała na kartce swoją kolejność, która, jak się okazało, przypadła do gustu zespołowi. I tak już zostało. 

Album został zadedykowany Gregowi Carollowi, który zginął 3 lipca 1986 roku w wypadku motocyklowym w Dublinie. Był to przyjaciel Bono, który pomagał zespołowi w roli technicznego. Wokalista U2 napisał także piosenkę "One Tree Hill", jako osobisty hołd dla Carrolla.

"The Joshua Tree" był pierwszym nowym albumem, który został wydany tego samego dnia na trzech różnych nośnikach: na CD, winylu i kasecie.