Gdy stało się jasne, że film Let It Be zmierza do kin, John Lennon i George Harrison zwrócili się z prośbą, właśnie do Phila Spectora, z którym obaj wtedy aktywnie współpracowali, o wyprodukowanie albumu, towarzyszącego produkcji. Efekty jego prac, delikatnie mówiąc, nie przypadły do gustu Paulowi McCartneyowi. Ten miał się czuć wręcz obrażony tym, co usłyszał.

Nic więc dziwnego, że Paul postanowił coś z tym zrobić. W 2003 roku światło dzienne ujrzało wydawnictwo Let it Be... Naked, które prezentuje inny miks piosenek z płyty, ich alternatywne, bardziej rock nad rollowe wersje i całkowicie wymazuje wkład Spectora.

Za projekt okładki odpowiada John Kosh, który zdecydował się na wyjście najprostsze z możliwych. Grafikpostanowił zestawić ze sobą zdjęcia Beatlesów, wykonane przez Ethana Russella i pochodzące z filmu pod tym samym tytułem. Choć na coverze widnieje tytuł płyty, zgodnie z tradycją nie ma na niej nazwy zespołu.

Mimo początkowych negatywnych ocen, płyta uznawana jest za jedno z wydawnictw wszech czasów. Magazyn "Rolling Stone" umieszczał je kolejno na 86. miejscu w wydaniu listy "500 albumów wszech czasów" z 2003 roku, pozycji 392. w wersji z 2012 roku i kolejno na miejscu 342. w najnowszej aktualizacji zestawienia z 2020 roku.

To właśnie ten album przyniósł Beatlesom jedynego w ich karierze Oscara. Ten został przyznany w 1971 roku w kategorii "Najlepsza ścieżka dźwiękowa".