Lejkowiec dęty zwany jest również trąbka umarłych. Czarny, niezbyt urodziwy grzyb. Jadalny, choć zbierany rzadko ze względu na niskie walory smakowe.

Niektórym może się skojarzyć z muchomorem czerwonym i zniechęcić tym do umieszczenia w koszyku. Gołąbek błotny jest jednak grzybem jadalnym i dość smacznym.

Czasznica olbrzymia, czyli popularna "purchawka". Jadalne są młode owocniki. To przysmak w Czechach. W naszym kraju spożywane niezbyt chętnie.

Goździeńczyk grzebieniasty jest jadalny, choć niezbyt ceniony ze względu na niewielkie rozmiary i twardy miąższ.

Piestrzyca popielata wygląda jak grzyb, po którego zjedzeniu moglibyśmy zachorować. Jest jednak jadalna.

Dzieżka pomarańczowa jest jadalna, ale ceniona raczej ze względu na wygląd. Smaku praktycznie nie posiada.

Galaretek kolczasty nadaje się do zjedzenia, choć mykolodzy odradzają spożywanie na surowo. Grzyb lepiej sparzyć, ale nie poprawia to jego mdłego, niewyraźnego smaku. Rzadko trafia na stoły.

Łuskwiak zmienny wygląda na coś oślizgłego i nieprzyjemnego. Nadaje się jednak do zup i sosów. WAZNE! Spożywa się tylko kapelusze. Trzony są zbyt łykowate. Ponadto nie nadaje się do marynowania w occie.

Piaskowiec modrzak dobrze sprawdza się w sosach i zupach. Można go również suszyć. Mało kto go jednak zbiera, gdyż przez sinienie wygląda mało apetycznie.

Łykowaty, niezbyt smaczny i ciężkostrawny - taki jest naziemek białawy. Po wysuszeniu i zmieleniu nadaje się jednak na przyprawę.

Uszak gęstowłosy to grzyb, który częściej mijamy niż zbieramy. Jest jednak jadalny i ceniony głównie w kuchni azjatyckiej.

Podobnie, jak uszak gęstowłosy, Uszak bzowy jest rzadko zbierany w Europie, a ceniony na dalekim wschodzie. Choć nie ma wyraźnego smaku, smakosze lubią jego chrząstkowatą konsystencję.

Jadalne są TYLKO MŁODE OWOCNIKI. Uprzednio trzeba je opłukać, obgotować i odlać wodę. Po tym nadają się do smażenia. WAŻNE - owocniki starsze są trujące nawet po obróbce termicznej i nie powinno się ich spożywać!