Okładka albumu znana jest także jako "Screaming Elf", a jej autorem jest Kevin Westenberg. Sfotografował on członków zespołu, ich zniekształcone wizerunki umieścił na tle biało-czarnej odbitki płonącego lasu i całość odpowiednio zakolorował. W 2017 roku, krótko po śmierci Chrisa Cornella, fotograf umieścił na swoim koncie na Instagramie oryginalne ujęcie.

Tytuł albumu jest zupełnym przypadkiem! Pewnego ranka Chris Cornell tuż po przebudzeniu wziął do ręki kasetę z nagraniem programu telewizyjnego dla dzieci, który przedstawiał przygody klowna J.P. Patchesa. Filmowa wersja tego projektu została wydana na kasetach pod tytułem Superklown. Jak przyznał później w wywiadzie dla "Rolling Stones" Chris, tego ranka był na zupełnym kacu i był przekonany, że widzi na okładce kasety wyrażenie "Superunknown" i zaproponował je na tytuł nowej płyty Soundgarden.

Riff, który słychać w otwierającym album Let Me Drown powstał na długo przed sesją nagraniową do Superunknown. Cornell napisał go początkowo z przeznaczeniem na album supergrupy Temple of the Dog, która powstała jako hołd dla jego zmarłego w 1990 roku przyjaciela Andrew Wooda.

Kompozycja ma dość nietypowe i nieco makabryczne korzenie. Pewnego dnia Chris siedział i pracował w piwnicy, gdy usłyszał uderzenie w okno. Wyszedł za zewnątrz, by zobaczyć, co się stało i znalazł przed domem nieżywego ptaka. Jak sam mówił, to wtedy to głowy przyszły mu słowa: "My last ditch / Was my last brick / Lent to finish her".

Chrisa Cornella od dawna wskazuje się jako jednego z najbardziej utalentowanych wokalistów wszech czasów. Dowodem na to stwierdzenie ma być anegdotka z czasów nagrań Superuknown. Głosi ona, że muzyk był w stanie śpiewać w różnych rejestrach i sprawnie się w nich poruszać, co wymagało używania podczas nagrań jego wokalu różnych typów mikrofonów, by można było to wszystko odpowiednio zarejestrować.