Pink Floyd - 5 ciekawostek o albumie "A Momentary Lapse of Reason"

Panowie mieli kłopoty nie tylko z ogólną pracą nad wydawnictwem, ale także wymyśleniem dla niego tytułu, tym bardziej, że tym razem nie zdecydowali się na skomponowanie albumu koncepcyjnego. Wybierano między Signs of Life, Of Promises Broken i Delusions of Maturity, by ostatecznie postawić na wers, który pojawia się w refrenie utworu One Slip.

Gilmour i spółka zdecydowali się ponownie połączyć siły ze Stormem Thorgersonem, który odpowiadał za okładki takich płyt jak The Dark Side of the Moon, Wish You Were Here czy Animals. Koncepcja długiej rzeki szpitalnych łóżek, ustawionych na terenie Saunton Sands w North Devon, miała symbolizować kończące się relacje, związki, po których zostaje tylko echo. Sam projekt został także zainspirowany frazą z utworu Yet Another Movie.

Aby podkreślić, że Waters już nie jest członkiem Pink Floyd, w środku albumu znalazło się zdjęcie, przedstawiające tylko Gilmoura i Masona (Wright nie mógł wtedy zostać oficjalnym członkiem zespołu ze względu na spory prawne). Gest ten, wykorzystany po raz pierwszy od czasów płyty Meddle, miał dobitnie pokazać, że dotychczasowy lider już nim nie jest.

W latach 80-tych David Gilmour, właściciel łodzi Astoria, zdecydował się zaadoptować ją pod studio nagraniowe. To właśnie na Astorii powstała większa część materiału, który ostatecznie trafił na A Momentary Lapse of Reason. Wszystkie osoby zaangażowane w prace nad tym wydawnictwem zgodnie twierdziły, że atmosfera była wyjątkowa, niemal magiczna.

O tym, że zespół wyruszy w trasę było wiadomo jeszcze zanim na dobre rozpoczęły się prace nad płytą. Początkowo muzycy byli przerażeni, zwłaszcza, gdy zorientowali się, że wyszli z wprawy i średnio radzili sobie na próbach. Sprawy nie ułatwiał Waters, który próbował za wszelką cenę zablokować serię występów, grożąc organizatorom pozwami, czy domagał się opłat za prawa autorskie w związku z wykorzystaniem latającej świni. Choć zapowiadało się na katastrofę, to trasa biła rekordy popularności i była najbardziej udaną trasą koncertową w Stanach Zjednoczonych w 1987 roku.