Na początek oddajmy hołd Ozzy'emu w najbardziej aktualnym wydaniu! Walczący ze swoim własnym ciałem muzyk, który nie jest już w stanie koncertować, zapowiedział, że nie przestanie nagrywać, a pod tym względem zamierza dawać z siebie dosłownie wszystko. Patient Number 9 jest tego najlepszym dowodem - świetny album, przenoszący słuchacza wprost do czasów No More Tears, ze szczerym do bólu "Księciem Ciemności". Niech Ozzy trzyma się Andrew Watta, dobrze mu to robi.

Na swojej trzeciej studyjnej płycie Ozzy wkroczył na ścieżkę nieco bardziej "ejtisowych" klimatów, które tu w umiejętny i ciekawy sposób zostały połączone z heavy metalowym brzmieniem. Ikoniczny krążek z absolutnie do tego legendarną oprawą graficzno-wizualną.

ZOBACZ TAKŻE: Ciekawostki o "Bark at the Moon"

Powiedzmy sobie to szczerze - gdy Ozzy łączył siły z Randym Rhoadsem, było jasne, że wyjdzie z tego coś niesamowitego. Diary of a Madman umiejętnie kontynuuje tropy, jakie artysta obrał na swoim debiutanckim albumie, choć wydaje się on być bardziej dojrzalszy, dopracowany i profesjonalny. Oczywiście wydawnictwo jest przedmiotem kontrowersji, w związku z jego ponownym wydaniem z nagranymi na nowo partiami basu, patrząc jednak na oryginał, na jego znaczenie dla heavy metalu nie mamy wątpliwości, że jest to płyta kluczowa dla historii heavy metalu - bo to w dużej mierze artystyczny popis Rhoadsa.

Ozzy z impetem wkroczył w kolejną dekadę swojej solowej twórczości. Napędzany talentem swoich współpracowników - Lemmy'ego Kilmistera, Zakka Wylde'a, Boba Daisley'a i Randy'ego Castillo sam wspiął się na wyżyny swojego artyzmu i nagrał album niezwykle świeży, różnorodny, a przy tym tak żywo i mocno heavy metalowy, nie uciekający jednak od łagodniejszych, hard rockowych wstawek. Dla wielu i wiele to od No More Tears zaczyna się przygoda z twórczością "Księcia Ciemności" - nic dziwnego, że można w nią całkowicie wsiąknąć. To do dziś najbardziej udany pod względem komercyjnym solowy projekt Osbourne'a.

Nic jednak wciąż nie przebija tego, od czego to wszystko się zaczęło. Faktem jest, że każdy kolejny solowy album Ozzy'ego ma swoje korzenie właśnie w Blizzard of Ozz. Płyta do dziś pozostaje heavy metalowym klasykiem, stanowi dowód na to, że Osbourne to coś dużo, dużo więcej, niż tylko Black Sabbath, prawdziwy "Książę Ciemności", który wpływał i zmieniał to brzmienie w kolejnych dekadach. Sukces krytyczny i komercyjny, który przyczynił się do umocnienia pozycji Ozzy'ego w świecie ciężkich brzmień. Klasyk na zawsze.