Na sam początek doceńmy jeden z albumów AC/DC, który ukazał się w XXI wieku. Ostatni ich krążek, nagrany już bez Malcolma Younga, ale z wykorzystanymi pomysłami na utwory jego autorstwa, jest doskonałym dowodem na to, że – mimo upływu lat – w muzykach wciąż jest sporo, hardrockowej, energii, którą zarażają słuchaczy!

Po słabszych albumach w drugiej połowie lat osiemdziesiątych, w 1990 roku zespół wrócił z prawdziwą petardą. Na The Razors Edge znów słychać genialne kompozycje, które natychmiast zapadają w pamięć. Wymieńmy tylko te najważniejsze (i najpopularniejsze): Thunderstruck, Moneytalks czy Are You Ready. Przebój goni przebój... 

Angus Young uważa, że Let There Be Rock jest albumem, który zdefiniował zespół. Trudno się z tym stwierdzeniem nie zgodzić. Wszystkie elementy udało się umieścić we właściwe miejsca. I tak oto powstało pierwsze arcydzieło w dorobku AC/DC. Muzycy zaprezentowali porywające, rockowe utwory, przy których... ciężko jest wysiedzieć w jednym miejscu. 

Za sprawą ostatniego albumu nagranego z Bonem Scottem na wokalu grupa zaczęła stawać się coraz popularniejsza w Stanach Zjednoczonych. To było konieczne, aby móc myśleć w przyszłości o wielkiej karierze. Dlatego też na Highway to Hell przekręcono wajchę w stronę z napisem "przebojowość". Utwór tytułowy, pod tym kątem, nie ma konkurencji! 

W 1980 dalsza działalność AC/DC stanęła pod znakiem zapytania po śmierci Scotta, a kilka miesięcy później grupa, już z Brianem Johnsonem na pokładzie, wysmażyła krążek wybitny. Back in Black to jeden z najlepiej sprzedających się albumów w USA (27-krotna platyna). I nie ma co się dziwić. Sukces komercyjny szedł w parze z tym artystycznym. Bezbłędna to przecież płyta!