To był wielki powrót. W składzie IM znów znaleźli się Bruce Dickinson i Adrian Smith. Od tamtej pory grupa jest sześcioosobowa. W muzyków wstąpiła wówczas nowe siły witalne. Osoby, które urodziły się w drugiej połowie lat 80. i później właśnie, dzięki temu albumowi mogły zakochać się w twórczości Maidenów. 

W latach 80. muzycy Żelaznej Dziewicy wydawali płytę za płytę. I to bez uszczerbku na jakości. Na piątym studyjnym krążku znalazł się monumentalny, ponad 13-minutowy, "Rime of the Ancient Mariner" (ciarki zawsze są obecne na ciele w trakcie słuchania), kapitalny otwieracz czy klimatyczny numer tytułowy.

"Piece of Mind" przyniósł killery czystej postaci. Zarówno krótsze ("Flight of Icarus", "The Trooper"), jak i wielowątkowe ("To Tame a Land"). Należy także dodać, że właśnie na tym albumie wykrystalizował się "złoty" skład Maidenów, który przetrwał aż do końca dekady. Za perkusją zasiadł bowiem Nicko McBrain.

Pewnie wielu fanów grupy przeżyło wówczas szok, że na płycie pojawiły się "zakazane" w muzyce metalowej syntezatory. Nie da się ukryć, że był to odważny ruch ze strony muzyków, który - jak się później okazało - obronił się. Utwory stały się po prostu bardziej przebojowe, ale nie zdradzające ideałów. No i jeszcze trzeba wspomnieć o okładce. Prawdopodobnie najlepszej w dorobku IM.  

Panowie w 1988 roku zdecydowanie wznieśli się na wyżyny swoich umiejętności. Co kompozycja, to tak naprawdę petarda przez duże "P". Syntezatory znowu dały o sobie znać, co wyszło całości tylko na "plus". Nie da się przejść obojętnie obok rozbudowanego utworu tytułowego, nośnego "The Evil That Men Do" czy "Infinite Dreams", w którym mamy genialne pojedynki gitarowe.