Charakterystyczna okładka debiutanckiego albumu została zaprojektowana przez Johna Pasche. Ilustracja, nawiązująca do Coca-Coli, wcześniej odrzucili muzycy The Rolling Stones. Fanem oprawy graficznej Rocka Rolli z pewnością nie był Halford. W autobiografii Wyznanie możemy przeczytać: Wyglądało to do dupy i nie miało nic wspólnego z heavy metalem.

Na pierwszym wydaniu albumu odnajdziemy podziękowania dla Al Atkinsa: "Dzięki za słowa Al!" (później one zniknęły). Wokalista jest uwzględniony jako współtwórca trzech utworów: Winter, Never Satisfied i instrumentalnego Caviar and Meths. 

Ian Hill zdradził, że trwają pracę nad nowym miksem debiutanckiego albumu. Wiadomo, że nad całym projektem czuwa stały współpracownik grupy, producent Tom Allom. Basista Judas Priest nie zdradził jednak, kiedy dokładnie można się spodziewać premiery nowego wydania Rocka Rolli. 

Pierwszy album mógł być lepszy, gdyby nie ingerencja producenta całości, który postanowił odrzucić takie numery, jak Tyrant, Epitaph, Ripper oraz Whiskey Woman (później utwór przekształcił się w Victim of Changes). Wszystkie te kompozycje znalazły się na kolejnym studyjnym krążku, Sad Wings of Destiny (1976). Zdaniem Baina nie były zbyt komercyjne. 

Oryginalne brytyjskie wydanie albumu zawiera dłuższą wersję utworu tytułowego niż te późniejsze. Na początku kompozycji pojawia się bowiem dodatkowa zwrotka i refren.