Znajdujący się tu szpital dla chorych umysłowo stał się sławny po tym jak dziennikarka Nellie Bly dobrowolnie zgłosiła się do niego jako pacjentka, by zbadać i ujawnić skalę nadużyć ze strony personelu szpitala w stosunku do pacjentek. "Dziesięć dni w domu wariatów" przyniosło jej sławę jednak przede wszystkim rozpoczęło dyskusję o poprawie warunków życia pacjentów oraz ich prawach, a w szczególności kobiet. 

Dziś już niedziałający szpital, w którym jeszcze w latach 50-tych XX wieku stosowano elektrowstrząsy do "leczenie" osób LGBT, których orientację lub tożsamość uznawano za chorobę. Instytucja stała się symbolem prześladowania mniejszości seksualnych.  

"Narrenturm" czyli Wieża Głupców to budynek, który znajduje się do dziś w Wiedniu. Kiedyś był to szpital dla obłąkanych, a raczej więzienie do ich przetrzymywania. Dziś jest tam muzeum osobliwości medycyny.

To element wystawy w wiedeńskim Narrenturm. Pokazuje w jaki sposób często całe dnie spędzali pacjenci dawnych zakładów. 

Pokoje dawnych szpitali psychiatrycznych przypominały cele. 

W latach 40-tych XX wieku pacjentów trzymano tam w warunkach podobnych do tropikalnych więzień. 

Dawne szpitale często nie służyły leczeniu chorych lecz oddzieleniu ich od "zdrowego" społeczeństwa.

Przypominające baraki więzienne budynki zakładu dla umysłowo chorych w Charlotte Amalie na Wyspach Dziewiczych.

Pacjenci za kratami, oddzieleni jak przestępcy od "zdrowego społeczeństwa".

Używano ich w wiedeńskim Narrenturm.

Ten skomplikowany mechanizm miał za zadanie bujać pacjentów dopóki się nie uspokoją. 

Tak, wystawała z niej jedynie głowa, reszta pozostawała zamknięta.