Derek Riggs mocno się postarał, aby okładka albumu Somewhere in Time była wypełniona po brzegi smaczkami i nawiązaniami do historii Iron Maiden. Ciężko byłoby wypisać je wszystkie, więc podamy tylko kilka przykładów: zegar wskazujący 23:58 (2 Minutes to Midnight), spadający Ikar (Flight of Icarus), piramida (Powerslave) czy myśliwiec Spitfire (Aces High). 

Na trasie promującej Somewhere in Time zespół nie sięgnął po epicką kompozycję Alexander the Great, autorstwa Steve'a Harrisa, który zamyka krążek. Fani Iron Maiden przez lata marzyli, aby usłyszeć ten utwór na żywo. Kiedy wydawało się, że to coraz mniej realne, wydarzył się cud. Na trasie The Future Past (2023-2024) muzycy w końcu zaprezentowali Alexandra. 

Tytuł szóstego studyjnego albumu Iron Maiden bezpośrednio nawiązuje do filmu Gdzieś w czasie z 1980. To melodramat fantasy, który wyreżyserował Jeannot Szwarc. 

W singlowym Wasted Years nie pojawiają się wszechobecne syntezatory. To wyjątek na Somewhere in Time. 

Choć na krążku Somewhere in Time motywem przewodnim jest upływający czas, nie mamy do czynienia z albumem koncepcyjnym. – Utwory zostały odczytane w ten sposób już po ich nagraniu. Nie zebraliśmy się pewnego dnia, żeby napisać kilka kawałków na temat czasu – wyjaśnił Harris.