Po pierwsze: jak wygląda życie w świecie, gdzie można komuś „wgrać” do mózgu wspomnienia? Po drugie: co się stanie, gdy sprywatyzujemy coś takiego jak choćby powietrze? Los mieszkańców kolonii na Marsie to pokazuje. Burzycie się? To wyłączymy wam oddychanie, ot tak.

Czasami można w sieci dziś przeczytać postulat sprywatyzowania policji. Ten film doskonale pokazuje zagrożenia związane z tym co będzie, gdy w ręce korporacji dostanie się decydowanie o tym co jest sprawiedliwe, a co nie. Tak, panowie Musk i Bezos, to także o was.

Ten film, który przez wielu uznawany był za zwykłą jatkę, bez treści zadaje ważne pytanie: co zrobić gdy wszystkie przewidziane przez prawo i społeczny porządek rozwiązania zawiodą, gdy ktoś nas skrzywdzi? Co gdy zawiedzie policja? Co gdy nikt nie chce nam pomóc? Czy mamy prawo sami wymierzać sprawiedliwość? Co jest w stanie zrobić gniew i krzywda ze spokojnym człowiekiem, któremu nigdy nie była w głowie przemoc?

Kolejny film, który uznano za durny i wrzucono do jednego worka z późniejszymi częściami. Tymczasem pierwsza opowieść o Johnie Rambo to film bardzo uważnie śledzący problem weteranów wojennych, którzy nie mogą naprawdę wrócić z wojny. Dręczy ich zespół stresu pourazowego (PTSD), nie wiedzą jak żyć poza wojennym porządkiem. Do tego są obcy we własnym kraju i domu, traktowani przez tych, dla których mieli być bohaterami, jak intruzi. W kontekście wciąż trwających wojen to temat, któremu należy poświęcić sporo uwagi.

To nie tylko horror w przestrzeni kosmicznej. To nie tylko wybitnie nakręcona opowieść o starciu tego co ludzkie z nieludzkim. To wreszcie nie tylko list miłosny do mrocznych wizji Howarda Phillipsa Lovecrafta i innych klasyków. W tej historii bardzo ważny jest wątek tego, że pracodawcy głównych bohaterów doskonale wiedzieli o zagrożeniu i nie tylko nie zabezpieczyli przed nim załogi Nostromo, ale wysłali wraz z nimi androida, którego zadaniem było zapewnić bezpieczny transport Obcego do korporacji. Zysk ponad bezpieczeństwo? Skąd my to znamy?

Między walką amerykańskich żołnierzy z kosmicznym łowcą bardzo wyraźnie pojawiają się wątki zwracające uwagę na to jak USA ingeruje, prowokuje i korzysta z podsycanych przez swoje służby konfliktów w Ameryce Południowej.

Ulubiony film badaczy teorii spiskowych. Z drugiej strony obserwując dzisiejsze reklamy z podsłuchujących i śledzących każdy nasz krok mediów (anty)społecznościowych, granie polityków na wieczną polaryzację i skłócenie ze sobą grup społecznych, „treści sponsorowane” i inne formy zawoalowanej reklamy lub manipulacji, można zadać sobie pytanie, czy ten dystopijny film nie mówił nam już wtedy czegoś ważnego. Tylko, że nie chodziło o kosmitów lecz ludzi, którzy trzymają naszą codzienność w ręku.