Ci bohaterowie filmowi istnieli naprawdę lub byli zainspirowani prawdziwymi ludźmi. Poznaj ich historie

Postać słynnej indiańskiej księżniczki, która uratowała angielskiego kolonistę, Johna Smitha, była postacią rzeczywistą. Kobieta ta urodziła się w 1595 roku pod imieniem Matoaka, co tłumaczy się jako "białe pióro". Przydomek Pocahontas, czyli "mała figlarka", otrzymała dopiero w dzieciństwie. Romantyczna historia miłości pomiędzy Indianką a angielskim kolonistą, znana z bajki, rozegrała się na początku XVII wieku. W 1609 roku Pocahontas ostrzegła Anglików, którzy zmierzali do jej wioski w celu rozmowy na temat dostaw zboża, że jej ojciec, wódz plemienia, planuje ich zabić. W 1613 roku została jednak pojmana przez kapitana Samuela Argalla i przewieziona do Anglii. Podczas pobytu w niewoli nauczyła się angielskiego i została ochrzczona przez Aleksandra Whitakera. Po odzyskaniu wolności przyjęła imię Rebecca. Zmarła w 1617 roku w Gravesend w wieku zaledwie 22 lat, nie zdążając powrócić do swojej ojczyzny. Przyczyną jej śmierci były najprawdopodobniej problemy z płucami, choć niektórzy historycy sugerują, że mogła być także ofiarą czarnej ospy.

Główna bohaterka filmu Clinta Eastwooda z 2008 roku pt. „Oszukana” – Christine Collins to również postać rzeczywista. Kobieta, której rolę odegrała Angelina Jolie, żyła w latach 20. XX w Los Angeles. Jej 9-letni syn Walter zniknął z domu w niewyjaśnionych okolicznościach w marcu 1928 roku. Po kilku miesiącach policja poinformowała Collins, że chłopiec się odnalazł. Jednak po spotkaniu z 9-latkiem, kobieta twierdziła, że to nie jest jej syn. Pomimo jej stanowczej postawy, policja oraz urzędnicy uznali, że kobieta jest niewdzięczna, a następnie – chora psychicznie. Christine została umieszczona na jakiś czas w psychiatryku. Cała sprawa stała się głośna, a Christine Collins walczyła o prawdę i sprawiedliwość, stała się postacią medialną. Jak ustalono później – chłopiec został porwany przez seryjnego mordercę dzieci i umieszczony na farmie w Wineville. Kilku dzieciom, w tym Walterowi udało się z niej uciec. Niestety po ucieczce w miejsca mordu chłopiec już nigdy się nie odnalazł.

Margaret "Molly" Brown, czyli jedna z głównych bohaterek kultowego filmu "Titanic", jest także postacią historyczną. Mimo że główni bohaterowie w hollywoodzkim przeboju są fikcyjni, rola "niezatapialnej Molly", grana przez Kathy Bates, opiera się na prawdziwej historii ocalonej pasażerki statku. Jej przydomek "niezatapialna" wynikał z niezwykłego szczęścia, ponieważ przeżyła trzy katastrofy morskie, w tym zatonięcie RMS Titanic oraz zderzenie słynnego Britannica z miną wojenną. Scena z filmu, w której postać Brown chciała podpłynąć do rozbitków, ale została powstrzymana przez sprzeciw innych ocalałych w szalupie, również oparta jest na faktach. Po tragedii na Titaniku, Brown założyła Komitet Rozbitków, zbierając niemal 10 tysięcy dolarów na rzecz najuboższych ocalonych pasażerów, którzy stracili cały swój majątek w wyniku zderzenia z górą lodową. Dodatkowo, przyczyniła się do ustanowienia pomnika ofiar "Titanica" w stolicy Stanów Zjednoczonych.

Postać Mirandy Priestly, znanej z filmu Diabeł ubiera się u Prady, była inspirowana postacią Anny Wintour, redaktorki naczelnej czasopisma "Vogue". Jednak, w odróżnieniu do poprzednich pozycji w zestawieniu, trzeba zaznaczyć, że postać Mirandy Priestly, jest fikcyjną kreacją literacką i filmową, a nie dosłownym odwzorowaniem Anny Wintour. Mimo tego, wiele cech postaci Mirandy w filmie odnosi się do samej Wintour, jak i pewnych stereotypów związanych z pracą w świecie mody i wydawniczym. Choć Wintour publicznie nie wydała oficjalnej deklaracji dotyczącej swojej reakcji na film, wiele wskazuje na to, że była świadoma, że postać Mirandy została stworzona na podstawie jej osobowości i stylu pracy. W wywiadach zaznaczała, że film jest fikcją i nie oddaje rzeczywistości pracy w świecie mody w sposób wierny. Natomiast Meryl Streep, która zagrała „sobowtór” naczelnej Vogue’a, wspominała, że Wintour miała rzekomo pozytywną reakcję na film, a także pojawiła się na kilku wydarzeniach związanych z promocją produkcji.

Horror "Egzorcyzmy Emily Rose" z 2005 roku oparty jest na prawdziwej historii. Postać tytułowej Emily to w rzeczywistości Anneliese Michel. Naprawdę nie była ona Amerykanką, lecz Niemką. W wieku 16 lat zaczęła doświadczać napadów padaczkowych, a kilka lat później lekarze byli bezradni w ustaleniu przyczyny jej cierpień. Anneliese z czasem zaczęła doświadczać omamów, słyszała diabelskie głosy i widziała nieludzkie twarze. Dewocjonalia, takie jak krzyże, hostie i różańce, wywoływały u niej szczególną agresję. Mimo bycia gorliwą katoliczką, przeszła serię egzorcyzmów, zakończonych tragicznie jej śmiercią. Ksiądz, który przeprowadził ostatni egzorcyzm, stanął przed sądem, oskarżony o nieumyślne spowodowanie śmierci.

Postać zagrana przez laureatkę Oscara, Kathy Bates, w serialu "American Horror Story: Sabat" jest jedną z kluczowych antagonistek tego sezonu. Niewielu widzów zdaje sobie jednak sprawę, że okrutna madame Delphine LaLaurie była postacią rzeczywistą. Urodziła się w 1775 roku w Nowym Orleanie i pomimo swojego bogactwa i szacunku wśród klasy wyższej, była seryjną morderczynią czarnoskórych niewolników. Wraz z mężem zamieszkiwała rezydencję przy 1140 Royal Street, gdzie pracowali jej niewolnicy. Na strychu utworzyła ona makabryczne miejsce tortur. Pożar, który wybuchł w 1834 roku, ujawnił jej "dom mordu". Odkryto tam ciała niewolników przykutych do ścian i stołów, a także 70-letnią kucharkę przykutą do rozgrzanego pieca. LaLaurie okrutnie znęcała się nad służbą, stosując tortury, głodzenie, biczowanie, a nawet ściąganie skóry żywcem. Po pożarze kobieta zbiegła z miasta z mężem i prawdopodobnie zmarła w Paryżu. Jej rezydencja nadal stoi przy Royal Street, choć została zakupiona i szybko sprzedana przez aktora Nicolasa Cage'a ze względu na przerażającą historię tego miejsca.

Również postać Poirota nie powstała "od zera" w głowie Agathy Christie. Najlepszy detektyw świata był zanspirowany belgijskim uchodźcą, którego królowa kryminałów spotkała podczas I wojny światowej. Był oficerem policji w Belgii, z której uciekł do Wielkiej Brytanii podczas okupacji. Agatha Christie poznała go angażując się w prace społeczne na rzecz uchodźców. O ile postać Herculesa różni się od Poirouta pod wieloma względami, o tyle niektóre cechy i doświadczenia (a nawet sam zawód i narodowość) Belga były podstawą do stworzenia kultowego bohatera książkowego.

Jedną z postaci z pierwszego sezonu "American Horror Story" znanej jako Czarna Dalia jest w rzeczywistości Elizabeth Short – ofiara brutalnego morderstwa, które do dziś pozostaje niewyjaśnione. Kobieta zaginęła w 1946 roku po przyjeździe do Los Angeles. Jej ciało zostało odnalezione pół roku później, w styczniu 1947 roku, przez miejscową kobietę, która spacerowała ze swoją 3-letnią córką. Zwłoki "czarnej Dalii" prezentowały się jak scenografia z horroru, były przepołowione w okolicach jamy brzusznej, a usta rozcięte od żuchwy aż do uszu. Kobieta została również pozbawiona całkowicie krwi. Podczas sekcji zwłok patolog ustalił, że Elizabeth była więziona i brutalnie torturowana kilka dni przed śmiercią, posiadała liczne obrażenia mózgu. Do dziś nie udało się jednak ustalić sprawcy tego makabrycznego morderstwa.