Utwór został nagrany przez Bowiego już w 1999 roku, jednak wydano go dopiero po śmierci artysty w ubiegłym roku, w dniu jego 74 urodzin. Oryginalna wersja piosenki znalazła się na trzydziestym albumie studyjnym Boba Dylana - wydanym w 1997 roku Time Out of Mind. Kompozycja uważana jest za jedną z najpiękniejszych w całej twórczości artysty.

Cover singla Dylana z 1970 roku w wykonaniu George’a Harrisona trafiła na jego kultowy już album All Things Must Pass z tego samego roku. Wersja eks-beatlesa powstała w ścisłej współpracy z Bobem Dylanem, a artyści wielokrotnie wykonywali ją wspólnie.

Jeden z najbardziej uznanych zespołów lat ‘90 też sięgnął po twórczość Barda. Duet zaprezentował swoją wersję utworu, pochodzącego z albumu Desire z 1976 roku, która mocno nawiązuje do oryginału.

Brytyjska wokalistka, reprezentująca rock alternatywny, zdecydowała się dość mocno zaingerować w oryginał piosenki Dylana. Dzięki niej Highway 61 Revisited z 1965 roku nabrał wyjątkowego, punkowego charakteru.

W 2007 roku Patti Smith wydała swój dziesiąty album studyjny, zatytułowany Twelve. Na płytę z coverami trafiła też nowa wersja piosenki Dylana z 1978 roku, która z jednej strony nie odeszła mocno od oryginału, z drugiej za to ma charakterystyczny dla “matki chrzestnej punk rocka” klimat.

Angielska wokalistka, jedna z ikon lat '60 - Marianne Faithfull wielokrotnie sięgała po twórczość Boba Dylana, jednak to jej cover klasycznej pieśni Blowin' in the Wind brzmi wyjątkowo. Wersja artystki została wydana jako jej drugi solowy singiel w 1964 roku. Uwagę zwraca tu przede wszystkim piękny i przejmujący głos Marianne.

Utwór Knockin' on Heaven's Door został nagrany przez Dylana na potrzeby filmu Pat Garrett i Billy Kid w 1973 roku i bardzo szybko podbił światowe listy przebojów. Giganci rocka wydali swoją wersję piosenki na początku lat '90 roku i trafiła ona na album Use Your Illusion II. Panowie nadali jej rockowego pazura, nie pozbawiając przy tym całego utworu jego wyjątkowego przesłania.

Na sam koniec zostawiliśmy cover, który według wielu przebił oryginał. Gdy tylko Jimi Hendrix wszedł w posiadanie taśmy z tą piosenką, natychmiast postanowił zaadaptować ją pod swój własny styl grania. Po latach Dylan wspomniał, że za każdym razem, gdy wykonuje All Along the Watchtower, traktuje to jako hołd dla Jimiego.